மகளிர் தின நினைவுகள்

                                   மகளிர் தின நினைவுகள்.
                                  ----------------------------------

மகளிர் தினத்தில் பேரும் புகழும் பெற்ற மகளிரைப் பற்றிப் பேசுவதும் எழுதுவதும் வழக்கமாகிவிட, எனக்கு மனசில் தோன்றியதைப் பதிவிடுகிறேன். ஆண்டவன் படைப்பில் ஆணும் பெண்ணும் சமம் என்று உரக்கக் கூறினாலும், எங்கோ  உள்ளத்தின் அடியில் பெண்களை சமமாக நினைக்கவும், நடத்தவும் இந்த ஆணாதிக்க சமுதாயம் தயாராயில்லை என்பதையே அண்மைய நிகழ்வுகள் தெளிவு படுத்துகின்றன. பெண் எனப் படுபவள் ஒரு உடைமைப் பொருள் என்றே கருதப் படுகிறாள். இல்லை என்று காட்டத்தானோ என்னவோ இந்த மாதிரி மகளிர் தின நினைவுகள் ஒரு பிராயச்சித்தமாக அனுஷ்டிக்கப் படுகின்றன.எடுத்துக்காட்டாக புகழ் பெற்ற மகளிரைப் பற்றி பேசுகிறோம். பெண்களின் பெருமையைப் பற்றிப் எழுத நான் எடுத்துக்கொள்ளப் போவது எனக்கு நன்கு பரிச்சயமான, என்னைத்தெரிந்த பெண்களில் சிலரைத்தான். பெண் என்றாலேயே எனக்கு நினைவுக்கு வருவது என் மனைவியைத்தான்.அவள் பட்டம் பெற்றவள் அல்ல. பணிக்குச் செல்பவளும் அல்ல. எனக்காக செய்து வந்த பணியையும் துறந்து எனக்காகவே வாழ்பவள். என்னை விட அவளை நான் நேசிக்கிறேன். இது எல்லாக் கணவர்களும் சொல்வது தான் என்பதுபோல் தோன்றினாலும், நான் எழுதுவது ‘அக்மார்க்’ உண்மை. நான் பார்த்துப் பொறாமைப் படும் பெண்களும் இருக்கிறார்கள்.பதிவுலகில் என்னை பிரமிக்க வைக்கும் பெண்மணிகளின் ஒரு பட்டியலையே தருகிறேன்.

1)       தன்னை ஒரு 23 வயது தற்கால சமூகத்தின் பிரதிநிதியாக அறிமுகப் படுத்திக் கொண்டவர் “ மைத்துளிகள்”வலை ஆசிரியர் மாதங்கி மாலி. அவரது வயதுக்கு மீறி ஆழ்ந்து சிந்திப்பவர். என்னுடைய ஒரு பதிவில் ஆண்டவனின் கர்ப்பக் கிரகத்தில் போதிய வெளிச்சம் இல்லாமல் ஆண்டவனின் உருவத்தைக் காண்பது சிரமமாக இருக்கிறது என்று எழுதி இருந்தேன். உருவமில்லா ஆண்டவனின் எந்த உருவமும் உருவகப் படுத்தியதுதானே என்ற பொருளில் அவர் பின்னூட்டம் எழுதி இருந்தார். அப்போது நான் ஒரு சில நொடிகள் என் பேதைமையை உணர்ந்தேன். தீர்க்கமாக சிந்திப்பவர் வாழ்வில் ஒரு சாதனையாளராவார் என்று நம்புகிறேன்.

 

2)       கோவையில் இருந்து கொண்டு ஆஸ்திரேலியா பற்றிய விஷயங்களை எப்படித் துல்லிய மாகப் பதிவிடுகிறார் என்று ஒரு முறை அவரிடம் எழுதிக் கேட்டேன். அவர் கோவையில் இருந்தாலும் உள்ளம் அயல்நாட்டில் இருக்கும் தன் மகனிடமே இருக்கிறது என்று எழுதிய திருமதி. இராஜராஜேஸ்வரி என்னை பிரமிப்பில் ஆழ்த்துகிறார். அவரது பதிவுகளைப் பார்க்கும்போது ஒரு பதிவுத் தொழிற்சாலையையே இயக்குகிறார் என்று எண்ணத்தோன்றும். வண்ணப் புகைப்படங்கள் எங்கிருந்துதான் கிடைக்கிறதோ. சுருங்கச் சொல்லப் போனால் அவரது பதிவுகள் ஒரு ஆன்மீக என்சைக்கிளோபீடியா.ஒரு முறை ஒரு கடினமான சுடோகு தீர்வு கேட்டு பதிவிட்டிருந்தேன். அதைஅவர் சரியாக  தீர்வு செய்ய மகிழ்ந்து அவருக்கு ஜீனியஸ் என்று பட்டமளித்து மகிழ்ந்தேன். திரு ஜீவியும், திரு அப்பாதுரையும் இரா இரா (பெயர்ச் சுருக்கம்) வுக்குத் தெரியாத விஷயங்களே இல்லையோ என்று வியந்திருக்கின்றனர்.

3)       1500 பதிவு கண்ட திருமதி. கீதா சாம்பசிவம் இன்னொரு பெண்மணி. என்னை வியப்பில் ஆழ்த்துபவர். வெகு காலமாக பதிவு எழுதி வருபவர். கூகிளில் சில விஷயங்கள் தேடும்போது சில பதிவுகள் அவர் எழுதி இருப்பது கண்டிருக்கிறேன். என் பதிவுகளை அவர் படித்துக் கருத்துக் கூற வலியவே அழைத்திருக்கிறேன். சரி என்று அவருக்குப் பட்டதைக் கூறுவார் என்று நம்பிக்கைதான் காரணம். நம் பாரம்பரியங்கள் மீது அசையாத நம்பிக்கை கொண்டவர். 

4)       அயல் நாட்டில் இருந்து கொண்டு மரபுக் கவிதைகளை எழுதும் அருணாசெல்வம், தென்றலாகக் கவிதையில் அசத்தும் சசிகலா, முனைவர் பட்டம் பெற்று பள்ளிப் பணியாற்றும் ஆதிரா, தானாகப் பதிவுகள் அதிகம் எழுதாவிட்டாலும் , மற்றவரின் பதிவுகளையும் மிஞ்சும் விததில் அலசும் மஞ்சு பாஷிணி. என்று பலரும் நினைவில் வருகிறார்கள்.                        

   அரசியல் மருத்துவம், கலைகள் தொண்டு என்று பலதுறைப் பெண்களை அநேகமாக எல்லோரும் நினைவு கூறும்போது, எனக்கு மட்டும் அவர்கள் பற்றித் தெரியாதா என்ன.? இருந்தாலும் குடத்தில் இருக்கும் விளக்குகளை குன்றில் ஏற்றிப் பார்க்கத் தோன்றியது.இவர்களிடம் குறை என்று நான் காண்பது .... வேண்டாமே.... எல்லாமே நிறைவுதான்.....!  

------------------------------------------------------------------