கடவுள் அறிவா உணர்வா

 

                                 கடவுள் ---அறிவா....உணர்வா.?
                                 ----------------------------------------

ஆண்டவன் திருமுன் நின்று

குறைகள் சொல்லி அழலாம்

என்றே ஆலயம் சென்றேன்.

எங்கும் நிறைந்தவனிடம்

குறைகளைச் சொல்லி அழ

ஆலயங்கள் ஏனைய்யா.?

அபிஷேகங்கள் ஏனைய்யா.?

கோலங்கொடிகள் ஏனைய்யா.?

கொட்டு முழக்கம் ஏனைய்யா.?

பாலும் ப்ழமும் வைத்து நிதம்

பணிந்து நிற்பதேனைய்யா ?

சீலம் பேணும் உள்ளத்தை

தெய்வம் தேடி வாராதோ.?

எனவே குரல் கொடுத்தது

என்னுள் உறையும் பகுத்தறிவு.

எங்கெங்கும் வியாபித்து நிற்கும்

உருவமென ஒன்றில்லாதது

அதனிடம் வெட்ட வெளியில்

குறைகள் சொல்லப் போனால்

பித்துப் பிடித்தவன் என்பர்

கண்ணால் காணாதது ஆனால்

உண்டென்று எண்ணும் உள்ளம்

முன் நிறுத்தவும் முறையிடவும்

கண்ணன் என்றும் கந்தன் என்றும்

ஆயிரம் நாமங்களுடன் அவரவர்

விரும்பும் வண்ணம் அழைக்கலாம்

குறைகள் கூறி முறையிடலாம்

நம்பினால் என்றும் நலம் பயக்கும்

என்றே உணர்வு சொல்ல வழக்கம்

போல் அறிவும் அதன் பின் செல்ல

அபயமளிக்கும் குமரன் முன் நின்றேன்

குறைகள் சொல்லப் படும்போதே

பதில்களும் அகக்கண்முன்னே

பளீரிட பகிர்கிறேன் பதிவில் நானும்.

வேண்டுதல்களையும்  தீர்வுகளையும்

என் குறைகளை நீக்கக் கேட்டேன்.

என்னால் நீக்கப்படுவதற்கு அல்ல.

அவை உன்னால் களையப் பட

வேண்டியவை என்றான் கந்தன்.

உடல் உபாதைகள் தருகிறதே என்றேன்.

உடலே தற்காலிகமானது தானே என்றான்

பொறுமையினை அருளக் கேட்டேன்

துயரங்களின் உப பொருள் அது.

கற்கப் பட வேண்டுவது என்றான்

மகிழ்ச்சியினைத் தரக்கேட்டேன்

அவரவரைப் பொருத்தது அது என்றான்

வேதனைகளிலிருந்து விடுதலை கேட்டேன்.

தாமரையிலைத் தண்ணீராய் இரு என்றான்

ஆன்ம வளர்ச்சி கேட்டேன். உன்னை

நீயே வளர்த்தினால் பலன் கிடைக்கும் என்றான்.

வாழ்க்கையை விரும்பக் கேட்டேன்.

வாழ்க்கை இருக்கிறது. அனுபவிப்பது

உன் விருப்பம் என்றான்.

அனைவரையும் நேசிக்கஅருளக் கேட்டேன்..

அவன் சத்தமாகச் சிரித்து , வாழ்வின்

ஆதாரப் புள்ளிக்கு வந்து விட்டாய் என்றான். 

சிறிது நேரம் கழிந்தது.

கந்தன் என்ன சொன்னான்?
எங்கும் நிறைந்தவன் என்னிலும்தானே
நானும் அவனே அவனும் நானே

இந்தப் பதில்கள் என்னுள்ளே

இருந்ததுதானே. என்னை நானே

அறிய அவன் ஒரு கருவியோ?