பகிர்வுகள் சில

                                            பகிர்வுகள் சில
                                          --------------------------

கம்பனி சேர்மன்  வாராந்திர மீட்டிங் ஒன்றில் பங்கு பெறும்போது  ஒரு தொழிலாளி  முக்கியமான ஒரு பிரச்சனையைக் கிளப்பினார்  சுத்தம் சுகாதாரம்  என்று பேசும் போது அதிகாரிகளின் கழிப்பிடங்கள் சுத்தமாகவும் தொழிலாளிகளின்   கழிப்பிடங்கள்நன்றாகப் பராமரிக்கப்படுவதில்லை என்றும் கூறினார்  சேர்மன் ஒரு உயர் அதிகாரியிடம் சரிசெய்ய எத்தனை நாள் பிடிக்கும் என்று கேட்டார் உயர் அதிகாரி ஒரு மாதத்தில் சரிசெய்யலாமென்றுகூறினார்

 சேர்மன்  ஒரு நாள்போதும் என்று சொல்லி என்னிடம் ஒரு கார்பெண்டரை அனுப்புங்கள என்றார் அடுத்தநாள் வந்த கார்பெண்டரிடம் கழிப்பிட போர்டுகளை இடம்மாற்றச் சொன்னார்  தொழிலாளிகள் கழிப்பிடத்தில் அதிகாரிகள் என்னும் போர்டும் அதிகாரிகள் கழிப்பிடத்தில் தொழிலாளிகள் என்னும் போர்டும் இடம் மாறின வாராவாரம் போர்டுகளை மாற்றச்சொல்லி உத்தரவும்பிறப்பிக்கப்பட்டத்து

மூன்று நாட்களில்  இரண்டு கழிபிடங்களும் ஒருபோல மின்னின  லீடர்ஷிப் என்பது அதிகாரியாய் இருப்பதை விட முக்கியமானது

 இதில் இருக்கும் படிப்பினை

- _Problem identification requires critical thinking_
*But*
- _Problem solution requires creative thinking_

உலகத்திலேயே சிறந்த ஜோடி

செருப்புதான்
ஒன்றை பிரிந்தால் மற்றொன்று
வாழவே வாழாது

மாமா பொண்ணும், உப்புமாவும் ஒன்னு!! வேற எதுவுமே கிடைக்காத பட்சத்துல நம்மளோட தலையில கட்டப்படும்!!

எல்லா பெண்களையும் விசிலடித்து திரும்பி பார்க்க வைத்தாலும் செருப்படி வாங்காத ஒரே ஜீவன் குக்கர் தான்..!!

இந்த உலகத்தில் என்னையும் ஒரு மனிதனாக மதித்து பொன்னாடை போர்த்தும் ஒரே நபர்.. சலூன் கடைக்காரர் மட்டுமே.. "நீங்க வெட்டுங்க பாஸ்..

நிம்மதியாக இருக்கும் வயதில் மனைவியைத் தேடுவதும், மனைவி வந்தப்பின் நிம்மதியைத் தேடுவதுமே.. ஆண்களின் வாழ்க்கை தேடல்.

 டெல்லியில்  எந்தக்  காரை எடுத்துப்போவதுஎன்று தெரியாதவர்  அதிகம்

 துபாயில் எந்தமனைவியை  கூட்டிப் போவது என்பது தெரியாதவர் அதிகம் 

லா வெகாசில்  யாருடைய மனைவியை  அழைத்துபோவது என்பதே சங்கடம்   இடத்துக்கு ஏற்ற மாதிரிபிரச்சனைகள்

 பெங்களூரில்  எந்த சாலையில் போவது என்பதே  கேள்விக்குறி 

மைசூரில் இந்த சுவாமிஜிகளின் ஆசிரமத்துக்குச்சென்றிருக்கிறேன் ஆனால் அப்போது இது பற்றி தெரிந்திருக்கவில்லை  ஒரு வித்தியாசமான சாமியார் ஆர்நிதாலஜ்ஸ்ட்  கோமதி அரசு இதை ரசிப்பார் என்று நம்புகிறேன்  
கீழே காணும்   வீடியோ ஒரு பாட்டு பாடுபவரால் ஈர்க்கப்பட்டேன் பாடறியேன் ராகமறியேன்  தாளம் அறியேன் இருந்தும் பாட்டுஈர்த்தது நீங்களும்  ரசிப்பீர்கள் 

  

தந்தையர் தின நினைவாக எந்தந்தை +சிற்றன்னை  சேர்ந்தெடுத்தபுகைப்படம் 1943 ல் எடுத்தது  பதிவிடுகிறேன்

தந்தை தின நினைனவாக 

               

ஒரு கதம்பம்

                                          ஒரு கதம்பம்
                                          --------------------

அண்மையில் நண்பர் நெல்லைத்தமிழன்  என் பதிவு ஒன்றுக்கு கீழ்கண்டவாறு பின்னூட்டம் எழுதி இருந்தார்

”நான் என் பையன் கொஞ்சம் சின்னவனாக இருந்தபோது, இருவரும் பூங்காவில் ஓடி (அப்போது நான் 5 வருடங்கள் வெயிட் குறைத்து என்னை ஓரளவு ஃபிட் ஆக வைத்துக்கொண்டிருந்தேன்) அவனை ஜெயித்து காணொளி எடுத்துவைத்துக்கொண்டிருக்கிறேன். இப்போ அவன் வேகத்துக்கு நடக்க முடியலை..ஹாஹா”

நானும்  ஒரு தந்தை மகனுடன் ஓடி தோற்றதை அவனுக்கு பாடம் சொல்லிக் கொடுக்கும்  வாய்ப்பாக  நினைத்து  இருந்ததை ஒரு பதிவாக்கி இருந்தது நினைவுக்கு வந்தது  மேலும்நாம்குழந்தைகளிடம் பாடம்கற்பதையும் சித்தரிக்கும் விதத்தில் ஒரு காணொளியையு ம் பகிர்கிறேன் 

 
             ஆடிவரும் மைந்தன் ஓடிவரக் கண்டு 

              ஓடிவந்தால் வீழ்ந்து விடுவாய் -காயம் படும் 

              கவனம் கவனம் என்றே பதறினாள் 

              ஒன்றே நன்றெனப் பெற்றெடுத்த  தாய். 

இன்று நான் பள்ளியில் பந்தயத்தில் 

வென்ற நாள் நானே முதல்வன், நானே முதல்வன் 

எனை வெல்ல இங்கு யாருமில்லை என் வேகம் அதிவேகம்.

அப்பா, உன்னையும் நான் வெல்வேன் 

பந்தயத்தில் என்னோடு  ஓட நீ தயாரா.?

என்றே கேட்ட மகனிடம்

              ஆறு வயதுச் சிறுவன் நீ ஒன்றும் அறியாத பாலகன் 

               உன்னோடு நான் ஓடினால் நானொன்றும் அறியாதவன் 

              என்றென்னைப் பழிப்பார்கள் நானில்லை ஓடுவதற்கு 

               என்னிடம் நீ தோல்வி காண விருப்பமில்லை எனக்கு 

               என்றே அப்பனும் மழுப்பிட 

ஒப்புக்கொள் உன்னால் ஓடமுடியாது

ஓட்டத்தில் என்னை வெல்ல முடியாது என்றே

தன கீர்த்தி நிலை நிறுத்த சவாலுக்கு அழைத்தான் மகன்.

              மகனை ஓட்டத்தில் வெல்ல விட மகிழ்ச்சிதான்

              இருந்தாலும் வாழ்க்கைப் பந்தயத்தில் பங்கு பெற

              இதையும் ஒரு பயிற்சியாகக முயற்சிப்போமே

              என்றே மகனைப் பெற்றவனும் முனைந்து வந்தான்.

ஒடுகளமும் தூரமும் ஒழுங்காக நிர்ணயிக்கப்பட 

ஓட்டமும் துவங்க இலக்கு நோக்கி முன்னேறினான் தந்தை. 

அப்பனை முந்தவிட்டால் நாம் தோற்போம் ,அது 

நடக்கக் கூடாது என்றே வேகமெடுத்தான் சின்னவன். 

அன்னவனை சற்றே முந்தவிட்டும் பின் தான் முந்தியும்

பந்தய நுணுக்கங்கள் நன்றாய் புரிய விட்டபின்

மகனை வெல்ல விட்டான் ,மகனின் வெற்றியில் 

மனம் மகிழ்ந்து தோற்று நின்றான் தந்தை. 

             என்னை வெல்ல இங்கு யாராலும் முடியாது, 

             நானே முதல்வன், நானே முதல்வன் என்றே 

             முழங்கி ஓடிய மகனைப் பரிவுடன் கண்ட தந்தை 

             தன்னையும் அறியாமல் தன தந்தையை எண்ணினான். 

இதுபோல் தானே அன்றொரு நாள் என்

தந்தை என்னை ஓடவிட்டு தன தோல்வியில்

மகிழ்ந்தபோது நானும் எண்ணினேன்.

தோல்வி கண்டு துவளாது வெற்றியைத் துரத்த

என்னை முந்தவிட்டு ஊக்குவித்த தந்தையின்

அன்பும் நேசமும் அன்று அறிந்திலேன் இன்று 

உணர்கிறேன் என்று எண்ணவும் அவன் இதழ்களில் 

விரிகிறது ஒரு முறுவல், 

வீழ்வது எழுவதற்கே 

காணொளி

                          

வாசகப் பெருமக்களில்  பக்த கோடிகள் இதை ரசிப்பார்கள் என்று நினைக்கிறேன்

 28 2 2005  மறக்க முடியாதநாள்  என் இரண்டாம்பேரன் பிறந்ததினம் மாலை அப்போல்லோ மருத்துவமனை  சென்னை  பிரசவத்துக்கு தயாராக  என் மருமகள்  எல்லாம் சரியாக இருக்கிறது  என்று சொன்ன டாக்டர்கள்  திடீரென குழந்தைகொடி சுற்றி மூச்சு திணறல்  இருப்பதால் சிசெரியன்  ஆப்பரேஷன்செய்ய வேண்டுமென்றார்கள்  நல்லபடியாய் நடக்க  வேண்டி சரி என்றோம்  சற்று நேரத்தில்  குழந்தையின் அழுகுரல் கேட்டு மகிழ்ந்தோம்   அந்நேரத்தில் எல்லாம் சரியாகநடந்தால் கர்ப்ப ரக்க்ஷகாம்பிகை  கோவிலில் தங்கத்தொட்டிலில் கோவில் சுற்றி வருகிறோமென்னும் பிராத்தனையும் இருந்தது  அந்தபிரார்த்தனை நிறை வேறிய போது  எடுத்த படங்கள் பழைய நினைவுகளுக்கு  இழுத்துச்சென்றது 

               

தொடர்பில்லா நினைவுகள்

                                 தொடர்பில்லா  நினைவுகள்
                                  ------------------------------------------
  என்ன எழுதலாம் எப்படி எழுதலாம்  என்னும் யோசனையின் முடிவில் தோன்றியதே இந்த தொடர்பற்ற  நினைவுகள் /எண்ணங்கள் எப்போதும்   தொடர்புடன் தான்வருகிறதா ?

அப்போது நான்  பி எச் இ எல்லில்  இருந்தேன்  அசிஸ்டண்ட் எஞ்சிநீர் பெங்களூர்  வர பஸ் ஸ்டாண்ட் டுக்கு வந்தேன்  அங்கு ஒரு முகம் பார்த்ததுபோல் இருந்தது  அம்பர்நாத்த்தில் எனக்கு ஜூனியர்  அவருக்கு என்னை அடையாளம் தெரிந்தது ஆனாலும் பார்வையிலும்  தோரணையிலும்   ஒரு அலட்சியம் நான் நீங்கள் இன்னார்தானே  என்று விசாரித்தேன்  ஆம் என்றார் நான் பிஎச் இ எல் லில்  வால்வ் டிவிஷனில்  தரக்கட்டுப் பாட்டு துறையில் இருப்பதாகக் கூறினேன் பிறகு அவர் என்னைக் கேட்டதுதான்   என்னை திடுக்கிடச் செய்தது  அவர் மைகோவில் வேலையில் இருப்பதாகவும்  நான்  வால்வ் ஏதாவது விற்க விரும்பினால் அவர்  உதவி செய்வார் என்றும்   கூறினார்எனக்கு சே என்றாகி விட்டது  அவர் ஏதோ உச்சாணிக்கொம்பில் இருப்பதுபோலவும்  நான் அவர் உதவிக்கு ஏங்குவது போலவும்  அதன் பின் நான் பேசவில்லை

இதே போல் இன்னொரு முறை நான்படித்த பள்ளி மாணவன் ஒருவனை சந்திக்க நேர்ந்தது நான் பி எச்  எல் லில்  எஞ்சிநீராகப் பணியில் இருக்கிறேன் என்று சொன்னதும் அவன்சிரிப்பை அடக்க முடியாமல்  பத்தாங்கிளாஸ் படித்து ( பள்ளி இறுதிபதினொன்று ஆண்டானாலும் பத்தாங்கிளாஸ என்றே கூறுவார்கள்)  எஞ்சிநீராஎன்று சொல்லிச் சொல்லி  சிரித்தான்

 ஒரு முறை நான் தெருவில் போய்க் கொண்டிருந்தபோது  ஒருவர் என்னை நிறுத்தி  விசாரித்தார்  அவரைப்பற்றிய ஞாபகம் எனக்கு வரவில்லை  பொத்தாம்பொதுவாக பதில் சொல்லி வந்தேன் அவர் விடைபெற்றுப்போகும்போது  தாங்க முடியாமல் அவர் யார் என்று நினைவுக்கு வரவில்லை என்றேன் மனிதனுக்கு  வந்ததே ஒரு கோபம்  நீங்களெல்லாம் இப்படித்தான்,  வேலையானால் போதும்   வேறு  ஒன்றுமே தெரியாது என்று புலம்பினார்  நான்மன்னிக்கக் கோரி அவரிடம் அவர் யார் என்று கேட்டேன் நான் எச் ஏ எல்லில்  பயிற்சியின்போது  பல துறைகளுக்கும்   செல்ல வேண்டி இருந்தது  பலரிடம் அதிக பட்சமாகஒரு வார காலம் பயிற்சியிலிருந்திருப்பேன்  அது நடந்து முடிந்து ஆண்டுகள் ஓடிவிட்டனஅப்படி நான் பயிற்சியில் இவரிடமும்   இருந்திருப்பேன் சுத்தமாக நினைவில் இருக்கவில்லைஅவர் போனபின்  என் ஞாபக மறதியை  வைது கொண்டு வருந்தினேன் இதனால் தானோ  என்னவோ  பயிற்சியின்  போதுபலரும்  எதையும் சொல்லித்தருவதில்லை பின் ஒரு நாள் நாம் அவர்களுக்கே அதிகாரியாய்  வரலாம் என்னும் பயம்தான் 
 இனி எழுதுவது தொடர்பற்றதாக இல்லை எப்படி இருந்த நான்  இப்படியாகி விட்டேனே என்று நினைக்கும் போது எப்படி இருந்தேன் என்னும் நினைவும் வருகிறது/ சிறு வயதுகளில் நான் தடகளப் போட்டிகளில் ஓரளவு வல்லுனன்  அம்பர்நாதில் பயிற்சியின் போது நடந்த தடகளப் போட்டிகளில் பங்கு பெற்று உயரம் தாண்டுதலில் முதல்  பரிசு பெற்றேன்   என் அளவு உயரம்தாண்டினேன்   அதாவது ஐந்தடி நான்கு அங்குலம்  நினைவு அதல்ல. பங்கு பெற்றவர்களில் போட்டி  அதிகம் இருந்தது  இருவர் சாம்பியன்ஷிப் பரிசு பெற இருந்தனர் அவர்களில் ஒருவர் உயரம் தாண்டுதலில் வெற்றி பெற்றால்  சாம்பியன் என அறியப்படுவார்  ஆனல் எதிர்பாராத வகையில்நான்  வெற்றி பெற்றேன் தனக்கு ஒருகண்போனாலும்  பரவாயில்லை என்பது போல் அவர்களில் ஒரு கூட்டத்தினர் என்னைத் தோள் மீது அமர்த்தி மைதானத்தை சுற்றிவந்தனர்அப்படி இருந்தநான் இப்போது சரியாக நடக்கவே கஷ்டப்படும்போது அந்தநாள் நினைவு வந்தது