போதிமரம்

                                  போதி மரம்
                                  -----------------
  வயது ஆகும்போது இறப்பைப் பற்றிய எண்ணங்கள் கூடுகின்றன இந்த எண்ணங்களையே  பதிவாக்கினால் என்ன என்று தோன்றியது தோன்றியது செயல் படுத்தினால்,,,,,,,,,,,,,,

அரச குமாரன்  சித்தார்த்தன் வீதியில் போய்க் கொண்டிருந்தாராம்  ஒரு வீட்டின் வாசலில் ஒரெ அழுகைக்குரல் வரக்கேட்டது  என்ன என்று விசாரிக்க அவ்வீட்டில் ஒரு இழப்பு என்று கேள்விப்பட்டாராம் ( சில செய்திகள்  அடியேன்  இட்டுக் கட்டியதாகும் இல்லையென்றால் கதை அப்படி அல்ல என்பார்கள் )  அவர் உள்ளே போய் சமாதானப்படுத்த முயன்றார்  யாருடைய அழுகையையும் நிறுத்த முடியவில்லை  "சாகும்வயசா இவருக்கு குழந்தைகள் இருக்கின்றனவே அவர்களை வளர்த்து ஆளாக்க வேண்டுமே" என்று என்னவெல்லாமோ சொல்லி மனைவி அழுது கொண்டிருந்தாளாம் அவரைப் பார்த்ததும் அழுகைக்குரல் கூடியது  என்ன செய்வது என்று  யோசித்தவருக்கு  ஒரு ஐடியா தோன்றிற்றாம்

அவரை நான்பிழைக்க வைக்கிறேன்  என்றாராம் ஒரு டம்ளர் நீரை இறந்தவரின்  அருகே வைத்தாராம்    எல்லோரும் ஆவலோடு அவர்முகத்தையே  பார்த்துக் கொண்டிருந்தனராம் 

இவருக்குப் பதில் யாராவது தன்உயிரைத் தியாகம்செய்ய முன்வருபவர் இந்நீரைக் குடிக்க வேண்டும் இவர் பிழைத்து விடுவார் ஆனால் நீரைப்பருகியவர் இறந்துவிடுவார்  என்றாராம்  எல்லோரும் ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனராம் வீட்டின்  வயதான தந்தையிடம் மகனைப் பிழைக்க வைக்க அவர்  நீரைப் பருகுவாரா என்று கேட்டதற்கு நான்போனால் என்மனைவியை யார் பார்த்துக் கொள்வது என்று ஒதுங்கி விட்டாராம்இறந்தவரின் அம்மாவுக்கு தன்மகள் நிறை மாசக் கர்ப்பிணி அவளைக் கவனித்துக் கொள்ளும் பணி தனக்கு இருப்பதால்  தன்னால் முடியாது என்றாராம் இறந்தவரின் மனைவிக்கு மீதி இருக்கும்  குழந்தைகளை  வளர்த்து  ஆளாக்கும்  கடமை இருந்தது இப்படியெ ஒவ்வொருத்தரும்  ஒதுங்கி விட்டனராம்

சித்தார்த்தருக்கு  ஒரு உண்மை புரிந்தது இறப்பவரின் இழப்பு ஏற்படுத்தும் கஷ்டங்களே  அழுகைக்குக் காரணம் அன்பு மட்டும் அல்ல காலப்போக்கில்  எல்லாம் மறந்துவிடும்இழப்பு என்பது டெம்பொரரியே  அப்போது மட்டும் அழுகையும் அஞ்சலிகளும்   இருக்கும் யாரும்மறுக்க முடியாத உண்மை  போதிமரம் ஏதும்தேவை இல்லைஉண்மை நிலை உணர 

சில எக்சோடிக் ப்ளாண்ட்ஸ்

                        SOME EXOTIC PLANTS
                        --------------------------------
  

சில ஆண்டுகளுக்குமுன் பதிவுலகில் நான் காலூன்றாத நேரமென்று நினைக்கிறேன் எனக்கு நண்பர்கள் சிலநல்ல புகைப்படங்களை அனுப்புவார்கள் எனக்கு அவற்றை என்பதிவுகளில் ஏற்றத்தெரியவில்லை அப்போது எங்கள் ப்ளாகோ  அல்லது நெருங்கிய தொடர்புடைய ப்ளாகோ  பதிவர்களின் படங்களை பதிவேற்றிக் கொண்டு இருந்தார்கள் நான் அவர்களிடம் நான் படங்களனுப்பினால் பதிவிடுவீர்களா என்று கேட்டு எழுதினேன் இதை நான் எழுதுவது ஏதோ நினைவில்தான்  நானாக எடுத்த படமானால் பதிவிட வாய்ப்பு இருக்கலாம் என்று பதில் வந்தது நான் அனுப்பவில்லை ஏன் என்றால் அவை நான் எடுத்த படங்களல்ல வலையுலகில் நம்மால் பார்க்காத ஏராளமான விஷயங்கள் இருக்கிறது என் பழைய மெயில் இன்பாக்சைப்பார்த்துக் கொண்டிருந்தபோது சில அரிய  படங்கள்  என்சேமிப்பில் இருந்ததுதெரிந்தது இனி ஓரிரு பதிவுகளில் அப்படங்களை வெளியிட உத்தேசம் ரசிப்பவர்களும்   இருப்பார்கள் அல்லவா செடிகளின் பெயர்கள் தெரிந்தவர்கள் கூறலாமே 

    

  

பெரிசு என்றால் சும்மாவா

                                    பெரிசு என்றால் சும்மாவா
                                     ----------------------------------------

இருவர் பயணித்துக் கொண்டிருந்தனர் ஒருவர் இளைஞர்  மற்றவர் வயதானவர்  இளைஞனுக்கு வயதானவரைச் சீண்டிப்பார்க்க ஆசை  வயதானவரோ எவ்வித  ஈடுபாடும்காட்டவில்லை இளைஞன் வயதானவரிடம்  நான்  சிலகேள்விகள்கேட்பேன்  பதில் தெரியாவிட்டால் ஐந்து ரூபாய் தர வேண்டும்  அதேபோல் நீங்கள் கேள்வி கேட்கலாம்  பதில் தெரியாவிட்டால் நான் ஐநூறுரூபாய் தருவேன் இளைஞன் பெரியவரை மட்டம் தட்ட  வேண்டும் என்று முடிவு செய்தான்  வேண்டா வெறுப்பாக பெரியவர் ஒப்புக் கொண்டார்  முதலில் நீங்கள் கேளுங்கள்நான்பதில் தருகிறேன் பின் நான் கேட்பேன் நீங்கள் பதில் தரவேண்டும் சரியா என்றான்  பெரியவர் கேள்வி கேட்டார் நம் உடலில் எலும்பு இல்லாத உறுப்பு எது இளைஞன் சுதாரித்துக் கொண்டு தன் பதிலைகூகிளில் தேடி சரி பார்த்துக் கொண்டான்நாக்கு என்றான் பதில் சரியாக இருக்கவே இளைஞனின்  முறை கேள்வி  கேட்க

உலகிலேயே அதி வேகமாகஓடக்கூடிய விலங்கு எதுபெரியவர் விடை தெரிய வில்லை என்று தோற்றதற்காக  ஐந்து ரூபாய் கொடுத்தார்இப்போது கேள்வி கேட்க பெரியவரின் முறை

 பறக்கும் போது றெக்கை இருக்காது நிலத்துக்கு வந்துவிட்டால் றெக்கை இருக்கும்  அது என்ன

இளைஞன்  முழித்தான்  தன் லாப்டாப்  கை பேசியி லெல்லாம் விடை தேடினான்  கிடைக்க வில்லை தான் தோற்றதற்கு அடையாளமாக  பேசி இருந்தபடிபெரியவருக்கு ரூபாயைநூறு கொடுத்தான் பெரியவர் ஒரு முறுவலோடு பணத்தை வாங்கிக் கொண்டார்

இப்போடு இளைஞனின் முறை கேள்வி கேட்க

ஐயா உங்க கேள்வியையே உங்களுக்குக் கேட்கிறேன் பதில் என்ன என்றான் 

பெரியவர் பதில் ஏதும்சொல்லாமல் ஐந்துரூபாயைஇளைஞனிடம் கொடுத்தார்

 பின்ன என்னவாம் பெரிசு என்றால் சும்மாவா

காதலர் தின ஸ்பெஷல்

                 காதலர் தின ஸ்பெஷல்                                 
                 -------------------------------------------
 ஃபெப்ருவரி 14 ம் நாள்காதலர் தினமாகக் கொண்டாடப்படுகிறதுகாதலர்தினத்துக்கு என்ன எழுதுவாயென்று என்மகன் கேட்டான்  காதல் என்ரத்தத்திலேயே ஊறியது அதற்காகதனிப்பதிவாக நான் முன்பேஎழுதி இருந்த எழுத நினைத்த காதல் கடிதம் என்னும்பதிவையே மீள் பதிவாக்குகிறேன் என்றேன் ஓல்ட் இஸ் கோல்ட்  என்றேன் அதுவே இங்கு

என் அன்பிற்குரியவளே,

பெயர் ஒன்றும் கூறி எழுதவில்லை. அதற்கு அவசியம் இல்லை. என் அன்பிற்குரியவள் என்றும் நீதானே. ஓ...! எத்தனை வருடங்கள் ஓடி விட்டன. இருந்தாலென்ன.? என்றும் என் மனதில் இருப்பது உன் அன்றைய முகம்தான். உனக்கு நினைவிருக்கிறதா? அன்று ஒரு நாள் நீ கேட்டாயே என் மனதில் வேறு யாராவது இருந்தார்களா என்று. அன்று நான் சொன்னதை இன்று நினைத்துப் பார்க்கிறேன். என் மனம் புகைப்படக் கருவியில் பொறுத்தப்பட்ட நெகடிவ் ஃபில்ம் சுருளைப் போன்றது. ஒரு முறைதான் எக்ஸ்போஸ் செய்யமுடியும். உன் உருவம்தான் என் மனதில் சம்மணமிட்டு அமர்ந்து கொண்டாயிற்றே.!

நீ அவ்வாறு அமர்ந்த நேரம் கூட எனக்கு நன்றாக நினைவிலிருக்கிறது.

அன்றொரு நாள் மாலை அந்திசாயும் வேளை

இரட்டைக் குழலுடன் பூரித்தெழும் அழகுடன்

பாவாடை தாவ்ணியில் பதினாறு வயசுப் பாவை நீ

ஓரடி ஈரடி சீரடி வைத்தென்முன் நாலடி நடந்துவர,

நாலாறு வயது நிரம்பப் பெறாத என் மனசும்

அலைபாய, மெய் விதிர்க்க,வாய் உலரத் தட்டுத்

தடுமாறிய நெஞ்சமுடன்  கண்டதும் கொண்டேன்.காதல்..

காதல் உணர்ந்தது, கண்வழி புகுந்து கருத்தினில்

கலந்து வித்தை செய்யும் விந்தை கண்டோ.?

அருகில் இருந்தவன் யாரந்த அழகி எனக்

கேட்டதும் கொண்ட கோபம் உணர்ந்தோ.?

உணர்ந்தவன் அப்போது அறிந்திலேன்

ஆடிவரும் தேரை யாரும் காணாதிருக்கச்

செய்தல் கூடுமோ.? அயலவன் உன்னை

ஆராதிருத்தல் தடுக்கவும் இயலுமோ.?

என் இனியவளே உன்னைக் கேசாதிபாதம் வருணித்து எழுதிய பாக்களில் ஒன்று இதோ.

வெங்காய சருகு சேலை
தலைப்பு காற்றில் படபடக்க
வெண்சங்குக் கழுத்தில் கருமணியில் 
ஒற்றை டாலர் ஒளிவீச பவனிவரும்
நீ நடந்து வரும் அழகில் மதி மயங்கி
உன்னை நான் எதிரே கடந்து செல்கையில்
படபடக்கும் உன் கண் இமைகள் என்ன 
பட்டாம் பூச்சிகளா பாவையே சொல் நீயே.
சிறிதே செம்பட்டையான கூந்தல் காற்றில்
புரள, எடுப்பான நாசி, இரு ஓரங்களில் 
பெரிய வளையங்களுடன் காதுகள்
 புண்ணியம் செய்தவை; சிகையின் முத்தச்
சுருள்கள்(Kiss Curls)இனிதே வருடக் கொடுத்து வைத்தவை. 
 உச்சந்தலை தொடங்கி உன் அழகை 
ரசிக்க என் கண்கள் உன் உடல் மேய
அநிச்சையாயுன் கைகள் மாராப்பை நாட

எனக்கோ மறைக்க முயல்வதைக் காணத் துடிப்பு
சாயாத கொம்பு இரண்டு தலை நிமிர்ந்து பாயாது
என்றாலும் மங்கை உன் மென் 
நடையின் சிறு அதிர்வில் குலுங்கும் 
இரு கொங்கைகள் கீழ் இருக்கும் இடுப்பின் 
அழகைக் கூட்டிக் காண்பிக்கிறதோ?
துகில் மறைக்கா அந்த இடைப் பகுதியின் 
வழுக்கலில் விட்டு விட்டுக் காணும் 
தொப்புள் கொடியும் சுண்டி இழுக்குதே மனசை. 
அடியொன்று எடுத்து வைக்க பிடியானையின்
மதர்ப்பு, இருந்தாலும் பாதம் நோகுமோ
அந்தப் பூமிக்குத்தான் வலிக்குமோ

இதைப் படித்து நீ “ சீ ...போ” என்று செல்லமாகச் சிணுங்கியதும் என் மனக்கண்ணில் சித்திரமாய்த் தோன்றுதடி  

வாலிபத்தில்  எழுதியவற்றை அசை போடும்போது கிடைக்கும் இன்பமே அலாதி. காலம் கடந்தும் காதல் மாறவில்லையடி...!.உன் நடை,குரல், அதரங் கண்டும் தோகை மயிலின் களிநடம் குறைந்திலை, கானக் குயிலின் இன்னிசை குறைந்திலை, கொவ்வைக்கனியதன் செம்மையும் குறைதிலை; இருந்தாலென்.? நானும் செறுக்கொழிந்திலேன் என்றல்லவோ இறுமாப்புடன் இருந்தேன்.

 எங்கும் நிறைந்தவன் ஈசன் என்றால், என்னுள் நிறைந்தவள் நீயேயன்றோ.? என்னுள் நிறைந்த உன்னை என் கண்ணுள் நிறுத்தி, நீ வரும் வழி நோக்கிப் பித்தனாய் இருந்ததும் நினைவில் மோதுதடி..

யாருனைக் காணினும் நிலம் நோக்கி

என் முன்னே மட்டும் என் கண் நோக்கி

என்னுள் பட்டாம்பூச்சி பறக்கச் செய்யும்

வித்தை அறிந்தவளே .உன் விழி பேசும்

மொழி அறிந்து உனைக் கண்ட நாளே

கணக்கிட்டு விட்டேன் என் கைத்தலம்

பற்றவென்றே பிறந்தவள் நீயென்று.

வாலிபத்தில் காதல் உணர்வில் உடலின் சூடும் இருந்தது..காலம் கடக்கக் கடக்க நீயோ

பொன்காட்டும் நிறங் காட்டி

மொழி பேசும் விழி காட்டி

மின் காட்டும் இடை காட்டி

முகில் காட்டும் குழல் காட்டி,

இசை காட்டும் மொழிகாட்டி

இணைந்தனை என்னுடன்.

ஆனால் நானோ

ஈன்றெடுத்தவள் முகமேனும் நினைவின்றி

தாரமாய் வந்தவள் உனைத் தாயினும்

மேலாக எண்ணி என் நெஞ்ச்மெலாம் நிரப்பி

வாழ் நாளெல்லாம் சேயாய் வாழ்ந்து விட்டேன்.

நான் நினைப்பதை நானே உணருமுன்னர் கூறிவிடுபவள் அல்லவா நீ.?உணர்வுகளுக்கு வார்த்தையால் உருவகம் கொடுக்காவிட்டால்  ஒரு வேளை அந்த உணர்வுகள் வாடிச் சருகாய் மாறக் கூடாதல்லவா. .அதனால்தான் உள்ளம் உன்னுவதை எழுத நினைத்து இதனைத் தீட்டுகிறேன்

பிள்ளையாய்ப் பிறந்து பாலனாய் வளர்ந்து காளையாய்க் காமுற்று உன் கரம் பிடித்தேன். இளமை ஒழிந்து நரைகூடிக் கிழப்பருவம் எய்தி,  எல்லாம் செத்துக் காலன் வரவை எதிர் நோக்கும் வேளை  எனக்கு நானே அழாதிருக்க என் உள்ளம் திறந்து கொட்டி.எழுதும் இது காதல் கடிதமா, கவிதையா ..... எதுவானாலும் உனக்குப்புரிதால் சரி.

இப்படிக்கு என்றும் உன்............

புதிதாய்க் காதலர் தினத்துக்கு எழுது வதைவிட என்றும் பசுமையான எண்ணங்களைப்பகிர்வது நல்லதல்லவா

        

ஆணின் சிப்லிசிடியும் பெண்ணின் காம்ப்லிசிடியும்

                                        ஆணின்  சிம்ப்லிசிடியும்  பெண்ணின் காம்ப்லிசிடியும்
                                         -----------------------------------------------------------------------------------
அவளது டைரி
-----------------------

இன்று மாலையிலிருந்தே அவன் அவனாயில்லை

மாலையில் காஃபி க்ளப்பில் சந்திக்க ஏற்பாடு.

தோழிகளுடன் ஷாப்பிங் செய்ததில் தாமத மாயிற்று

பார்த்தவன் ஒரு ஹாய் கூடச் சொல்லவில்லை

கடுகடு என இல்லாவிட்டாலும் ஒரு சுரத்து இல்லை.

என்ன பிணக்கமோ காரணம் தெரியவில்லை

என் மேல் கோபமா எனக் கேட்டேன்.இல்லையென்றான்

நான் அவனை மிகவும் நேசிப்பதாகக் கூறினேன்.

பதிலாய் வந்தது ஒரு வரண்ட சிரிப்பு.

என்னைப் பார்த்து அவனும் நேசிப்பதாய் ஏன்

சொல்லவில்லை ஏதும் பேசாமல் கார் ஓட்டினான்

எனக்கு அழுகை அழுகையாய் வந்தது.

வீட்டுக்கு வந்தவன் தொலைக்காட்சிப்

பெட்டியை முடுக்கினான். எந்த சானலும்

பார்க்காமல் மாற்றிக் கொண்டே இருந்தான்

படுக்கையில் வீழ முடிவு செய்தேன் வந்ததும்

அவனிடம் கேட்க எண்ணியிருந்தேன் வந்தவன்

வந்தவேகத்தில் உறங்கியும் போனான்

அவனுக்கு வேறு யாரிடமோ லயிப்பா.

நினைக்கவே அச்சமாயிருந்தது. கண்ணீர்

வடித்தவள் அழுகையிலேயே உறங்கிப் போனேன்

அவனது டைரி

இன்று இந்தியா கிரிக்கட் டெஸ்டில்

இங்கிலாந்திடம் தோற்றது. சே  டாம் இட்..!

   

 

உலகமே நீ வாழ வந்தவன்

                                  உலகமே நீ வாழ வந்தவன்
                                  ------------------------------------------

காலையில் கண் விழிப்புக் கொடுத்தது. இது காலையா.?இன்னும் வெளிச்சம் வரவில்லை. தோட்டத்து மாமரத்துக் குயில் கூவவில்லை.புள்ளினங்களின் இரைச்சல் இல்லை.ஓ.! இன்று உலகம் அழியும் தினமல்லவா. ? எங்கும் கும்மிருட்டு. லைட்டைப் போட்டால் எரியவில்லை. மின் தடையா இல்லை எதுவுமே இயங்கவில்லையா. அருகில் படுக்கும் மனைவியையும் காணோம். இருந்தாற்போல் இருந்து தலை சுற்றுவதுபோல் தோன்றுகிறது. நான் எங்கேயோ போய்க் கொண்டிருக்கிறேன் நடக்காமல் ஓடாமல் ஏன் எந்த இயக்கமுமில்லாமல் எங்கேயோ இழுக்கப் படுகிறேன்.உலகம் எந்த அறிகுறியும் காட்டாமல் அழியுமா.? பூகம்பம் இலலை, புயல் இல்லை. இடி இல்லை மழை இல்லை. எந்த சப்தமும் இல்லாமல் எல்லாம் போய்விட்டது. இருட்டின் அந்தரங்கத்துக்கே இழுக்கப் படுகிறேன்  என்னதான் நடக்கிறது பார்த்துவிடலாமே. அந்தகாரத்தில் ஒரு குதிரை அதன் மேல் ஒருவன். ஓ...! இவன் தான் கலி புருஷனோ.? எல்லாவற்றையும் அழித்துவிட்டு மனித குலம் 

தழைக்க என்னை மட்டும் விட்டு விட்டானோ. என் ஒருவனால் மனித குலம் எப்படித் தழைக்க முடியும். எனக்கு மனைவி வேண்டுமே. ... மெள்ள மெள்ள இருள் விலகுகிறது.ஒளி சிறிது சிறிதாய் அதிகரிக்கிறது. மெல்ல யாரோ நடந்துவரும் சப்தம் கேட்கிறது. அருகில் வந்தவளைப் பார்த்தால்.... என் மனைவி. “ இந்த உலகம் தழைக்க நம் இருவரை மட்டும் வாழ விட்டிருக்கிறான் அந்தக் கலி புருஷன் “என்ற என்னைப் பார்த்து

” ஏதாவது கனா கண்டீர்களா.?” என்றாள் என் மனைவி. 
----------------------------------------------- 

 

வாசிப்பின் பலன்பெற

                                  வாசிப்பின் பலன்பெற
                                  --------------------------------

அண்மையில் சென்னையில் திரு செல்லப்பாவை சந்தித்தேன் அவர் ஸ்ரீமந் நாராயணீயம் என்னும்  நூலை எழுதி இருக்கிறார்  அவர் சம்ஸ்கிருதம் கற்றவர் மூல சம்ஸ்கிருத நூலை தமிழ் படுத்தி இருக்கிறார் அப்புத்தகத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தபோது நராயணீயத்தை அடாப்ட் செய்து  நான்  கேசாதி பாதம்  எழுதி இருந்தது நினைவுக்கு வந்தது  அதே தசகத்தை நான்  பார்த்தபோது எனக்குப் புரிந்தது நான்  எழுதி  இருந்த கேசாதி பாதம்  ஒன்றும் குறைந்திருக்கவில்லை நான் எழுதியது மொழி பெயர்ப்பல்ல கூடியவரையில் செய்த தமிழாக்கம்தான்  அதனை இப்போது நினைவு கூறல் தவறில்லை என்று தோன்றுகிறது அதையே  base செய்து கண்ணனை வர்ணிப்பதுபோல் காதலியையும் வர்ணித்து எழுதி இருக்கிறேன் வழக்கம் போல் பாராட்டு எதுவும் அதிகமில்லை நம் எழுத்தைப் பாராட்டாமல் இருப்பது வாசகர்களின்  வழக்கம்தானே

 இருந்தாலும் சில salient பகுதிகள்கண்டுகொள்ளாமல் போவது சிறிதுவருத்தம் தான்  நான் தான்  விடாக்கண்டனாயிற்றே மீண்டும் எடுத்துக்காட்டி வாசிப்பதின் பலன் பெற வேண்டி மீண்டும் அவற்றைப் பதிவிடுகிறேன் சிறிய சுய தம்பட்டம் என்பது தெரிகிறது இருந்தாலும்பரவயில்லை

கேசாதி பாதம்  (கண்ணன்)

கண்டேன் நான் கண்ணனை

கார்மேக வண்ணனைக்

குருவாயூர் கோவில் நடையில்

  

கருநிறம் சுருட்டைமுடி

ரத்தினம் பதித்த தலையணி

மயில் பீலி செருக

வெண்ணிறப் பிறை நெற்றி ,

மேல்நோக்கி இடப் பெற்ற

குறியுடன் முடியும்

நெற்றியும் கண்ணாரக்

( கண்டேன் நான் கண்ணனை )

விபுவே.!அசைகின்ற புருவங்கள்

அடியில் அருள்தரும் உன் கண்கள்

ஒளிவீசி என் அகம் குளிர்விக்கக்

( கண்டேன் நான் கண்ணனை )

எடுப்பான நாசி கண்ணாடிக் கன்னங்கள்

சுடரிடும் மகர குண்டலங்கள்  அசைந்தாட,

ஒளிவீசும் முத்துப் பற்கள் செவ்விதழ்களின்

நடுவே பளீரிடப் புன்னகைக்கும் உன் முகம்

( கண்டேன் நான் கண்ணனை )

இரத்தினம் பதித்தக் கை வளைக் குலுங்க

செந்தளிர் விரல்கள் மீட்ட

வேணுகானம் காற்றில் தவழ

நாத கீதந்தனில் எனை மறந்து

( கண்டேன் நான் கண்ணனை )

மென் கழுத்தில் மணிமாலைகள்

மலர்மாலைகள் தொங்க

நிற மாலைகளில் வண்டினம் வந்தாடக்

( கண்டேன் நான் கண்ணனை )

சந்தண மணம் பரப்பும் உன்

திருமேனியில் உலகமே  ஒன்றியிருந்தும்

மெல்லிடையோய் பொன்னிறப் பட்டாடையுடன்

கதிர் பரப்பும் மணி அரைஞாணின்

சலங்கைகள் சல சலக்கக் கண்டு

நீ(லவண்ணக் கண்ணா என்னை மறந்து

(கண்டேன் நான்  கண்ணனை )

அழகு தொடை இரண்டும் பருத்தவை

அழகுடன் உறுதியும் கலந்தவை

மனம் மயக்கும் கலங்கடிக்கும்

எனவே பட்டாடை மறைத்தனவோ

காணும் கணுக்கால்பிடித்து வணங்கக்

( கண்டேன் நான் கண்ணனை )

உன் கழலடி தொழலே இன்பம்

அறியாமையில் மூழ்கியவர்களை

மந்தார மலையை உயர்த்தும் ஆமைக்கு

ஒப்பாக உள்ளது உன் நுனிக்கால்

அடைக்கல மடைந்த  என் அறியாமை

துன்பங்கள் களைய வேண்டியே

( கண்டேன் நான் கண்ணனை )

குருவாயூரின் தலைவனே அருட்கடலே

கிருஷ்ணா.! உன் உறுப்புகளில் திருவடிகளே

சிறந்தவை மோட்சம் தருபவை தலைவைத்து

பற்றவே வந்த எனைக் காத்தருளக்

( கண்டேன் நான் கண்ணனை.)

கேசாதி பாதம் காதலி

வெங்காய சருகு சேலை
தலைப்பு காற்றில் படபடக்க
வெண்சங்குக் கழுத்தில் கருமணியில் 
ஒற்றை டாலர் ஒளிவீச பவனிவரும்
நீ நடந்து வரும் அழகில் மதி மயங்கி
உன்னை நான் எதிரே கடந்து செல்கையில்
படபடக்கும் உன் கண் இமைகள் என்ன 
பட்டாம் பூச்சிகளா பாவையே சொல் நீயே.
சிறிதே செம்பட்டையான கூந்தல் காற்றில்
புரள, எடுப்பான நாசி, இரு ஓரங்களில் 
பெரிய வளையங்களுடன் காதுகள்
 புண்ணியம் செய்தவை; சிகையின் முத்தச்
சுருள்கள்(Kiss Curls)இனிதே வருடக் கொடுத்து வைத்தவை. 
 உச்சந்தலை தொடங்கி உன் அழகை 
ரசிக்க என் கண்கள் உன் உடல் மேய
அநிச்சையாயுன் கைகள் மாராப்பை நாட

எனக்கோ மறைக்க முயல்வதைக் காணத் துடிப்பு
சாயாத கொம்பு இரண்டு தலை நிமிர்ந்து பாயாது
என்றாலும் மங்கை உன் மென் 
நடையின் சிறு அதிர்வில் குலுங்கும் 
இரு கொங்கைகள் கீழ் இருக்கும் இடுப்பின் 
அழகைக் கூட்டிக் காண்பிக்கிறதோ?
துகில் மறைக்கா அந்த இடைப் பகுதியின் 
வழுக்கலில் விட்டு விட்டுக் காணும் 
தொப்புள் கொடியும் சுண்டி இழுக்குதே மனசை. 
அடியொன்று எடுத்து வைக்க பிடியானையின்
மதர்ப்பு, இருந்தாலும் பாதம் நோகுமோ
அந்தப் பூமிக்குத்தான் வலிக்குமோ
என்னவாயிருந்தாலும் பாதசரம் கிணு கிணுக்கையில் 
உன் கேசாதி பாதக் காட்சியில் திளைக்கிறேன்
பாவையே எனை நான் மறக்கிறேன்.