மன(பய) சாட்சி........ நாடகம்

                        மன ( பய ) சாட்சி ( ஒரு நாடகம் )
                         --------------------------------------------
                                     ( ஒரு மாற்றத்துக்கு. )


கதாபாத்திரங்கள்:- கனகசபை--( தந்தை )
                                        வேதா--------( மனைவி )
                                        சபாபதி-------( மகன் )
                                        குடுகுடுப்பைக்காரன். 


காட்சி--1.     இடம்-- கனகசபை வீடு.
    ( திரை உயரும்போது வீட்டு ஹாலில் சோபாவில் ஒரு
ஓரமாக ஒடுங்கி கனகசபை உட்கார்ந்திருக்கிறார்.அவர்
மனைவி வேதா வருகிறார்.)

வேதா:-  என்னாச்சு உங்களுக்கு.?நானும் பார்க்கறேன் கொஞ்ச
                 நேரமா ஏதோ பித்து பிடிச்சாப்போல உக்காந்திருக்கிங்க.
                 ஒடம்புக்கு ஒன்னும் இல்லியே.?

கனக:-  ஒடம்புக்கு என்ன கேடு. அது எங்கெ போனாலும் கூடவே
                வருது கழுதை...மனசுதான் படபடப்பா இருக்கு...

வேதா:-மனசு படபடப்பா...உங்களுக்கு மனசுன்னு ஒண்ணு
                இருக்கா என்ன.? தலைக்கு மேலே ஆயிரம் வேலை
                இருக்கு. ஒண்ணே ஒண்ணு கண்ணே கண்ணுன்னு
                ஒரு பிள்ளை. அவனுக்கு காலா காலத்துலெ ஒரு
                கலியாணம் பண்ணி வைக்கணும்னு தோணலியா.?

கனக:-  அட ..யார்ரா இவ...மனசு கெடந்து படபடக்குதுன்னு
                சொல்றேன்...கழுதைக்கு கலியாணமொண்ணுதான்
                பாக்கி.

வேதா:-எதுக்கு படபடப்பா இருக்குன்னு சொல்லித் தொலைக்க
                வேண்டியதுதானே. இஞ்சி தின்ன கொரங்கு மாதிரி
                மூஞ்சிய வெச்சுக்கிட்டு சோபா மேல உக்காந்திருக்கறதப்
                பாத்தா ஏதாவது தெரியுமா.?

கனக:- அத எங்க சொல்லவிட்டெ நீ. ! நம்ம ஃப்ரெண்ட் பரமசிவம்
               தெரியுமில்லையா...அவன் போலீஸுலெ கம்ப்லைண்ட்
               கொடுத்திருக்கானாம்.

வேதா:-யாரு...? அந்த பட்டாசுக் கடை பரமசிவமா....அவன்
                கடையே கதின்னு இருந்தீங்களே..எதுக்கு போலீசாம்..?

கனக:- அவன் கடைல பட்டாசு திருட்டுப் போயிடுத்தாம்.பிராது
               கொடுத்திருக்கான்..எல்லாம் என் தலைவலி...

வேதா:-அவன் ப்ராது குடுத்தா உங்களுக்கு ஏங்க தலைவலி..?

கனக:-நான் அவன் கடைக்கு அடிக்கடி போவேனா..அதான்....
              பயம்மா இருக்கு...

வேதா:-நீங்க எதுக்கு பயப்படணும் ?நீங்க என்ன..பட்டாசு
                திருடினீங்களா.?

கனக:- ஐயோ வேதா சத்தமா பேசாதே யாருக்காவது கேக்கப்
               போவுது.( அப்போது நாயொன்று குரைக்கும் சப்தம்
               கேட்கிறது. கனகசபை இன்னும் பயந்து )பொலீஸ்ல
               இருந்து நாயெல்லாம் வருமா... அந்தக் கதவைச்
               சாத்தேன். ( வேதா தலையிலடித்துக்கொண்டு கதவை
               சாத்தப் போகிறாள் )
                                                 (திரை)

காட்சி:-2        இடம்.:- கனகசபை வீடு.
                           பாத்திரங்கள்:-கனகசபை, சபாபதி, குடுகுடுப்பை

              ( திரை உயரும்போது நாய் குரைக்கும் சத்தம் கேட்டு
                 கனகசபை சோபாவில் இன்னும் ஒடுங்கிக் கொள்ள
                வெளியே குடுகுடுப்பைக்காரன் )

குடுகுடு:- நல்லகாலம் பொறக்குது..நல்லகாலம் பொறக்குது.
                   ஜக்கம்மா சொல்றா.. மல போல வந்த கஷ்டம் பனி
                   போலப் போயிடும். ஐயாவோட தாராள மனசு ஐயாவ
                   காப்பாத்தும்.  நல்ல காலம் பொறக்குது,நல்லகாலம்
                   பொறக்குது.

கனக:-     டேய்..சபாபதி.அந்த நாயை வெரட்டுடா...சனியன்
                  கொரச்சுக் கொரச்சு உயிரெடுக்குது

சபா :-     ஐயோ...அப்பா...அது குடுகுடுப்பைக்காரனப் பாத்துக்
                 குரைக்குது. நீ ஏன் பயப்படரெ...

கனக:-.  ஆமா...நான் ஏன் பயப்படறேன்னு ஒங்கிட்ட வெலா
                 வாரியா சொல்றேன். சுத்த இவனாயிருக்கியே
                ( கொஞ்சம் யோசிக்கிறார். திடீரென்று அவர் முகம்
                  பிரகாசமடைந்து .அவர் உள்ளே போய் ஒரு வேட்டி,
                  சொக்காய், மேல்துண்டு,எல்லாவற்றையும் எடுத்து
                  வந்து குடுகுடுப்பைக்காரனுக்குக் கொடுக்கிறார்.)

குடுகுடு:-நல்லகாலம்பொறக்குது, ஐயாவுக்கு நல்ல காலம்
                   பொறக்குது.தாராள மனசுக்கு எந்த கொரையும்
                   இருக்காது.தேவி ஜக்கம்மா சொல்றா, நல்லகாலம்
                  பொறக்குது.

சபாபதி:-அப்பா... என்ன பண்றீங்க..இப்பத்தானே வாங்கினெ
                  அந்த வெட்டியும் சொக்காயும்...அதைப் போய் இந்த
                  குடுகுடுப்பைக்காரனுக்குக் கொடுத்திட்டு...அம்மா..
                  இந்த அப்பாவுக்கு என்னாச்சு..?

வேதா:-( வந்துகொண்டே)அதாண்டா எனக்கும் தெரியல..
                  நேத்துலேந்து உங்கப்பா ஒரு மாதிரியா இருக்கார்.
                   இப்பப்பாரு நல்ல துணிகளெ குடுகுடுப்பைக்குக்
                   கொடுத்திட்டு...

கனக:-   ஐயோ வேதா.நான் எது செய்தாலும் ஒரு காரணத்
                 தோடுதான் செய்வேன்.பட்டாசுக்கடை பரமசிவம்
                 போலீசுல பிராது கொடுத்திருக்கான் இல்ல..போலீஸ்
                 ஒருசமயம் நாயோட வந்தா.....

வேதா:- வரட்டுமே..உங்களுக்கென்ன...நீங்க திருடினீங்களா.?

கனக:-  ஐயோ அதுக்கில்ல வேதா...நான் அவன் கடைக்கு
                அடிக்கடி போறவன்.அந்த நாய்க்கு எங்க தெரியப்போகுது.
               அது என்னைக் காட்டிக் கொடுத்திட்டா..அதுதான்
                அன்னக்கி போட்டிருந்த துணிகள குடுகுடுப்பைக்குக்
                கொடுத்திட்டேன். ..இப்ப அந்த நாய் என்ன செய்யும்....?

சபாபதி:-அப்ப உங்க ஜட்டி பனியன் எல்லாம் சேர்த்தில்ல
                கொடுத்திருக்கணும்.

கனக:- இவன் ஒருத்தன்..என்னை ஏண்டா பயமுறுத்தறே...
              ( நாய் குரைக்கும் சத்தம் கேட்டு அலறி உள்ளே ஓடுகிறார்.
                                                             (திரை )

காட்சி-3.        இடம்-கனகசபை வீட்டுப் பின் புறம்
                           பாத்திரங்கள் - கனகசபை, வேதா.

               (திரை உயரும்போது, கனகசபை வீட்டின் பின்புறம்
                ஒரு மரத்தின் மேல் ஏற முயற்சிக்கிறார்.)

வேதா:-என்னாச்சு இந்த மனுஷனுக்கு....இந்த வயசில மரத்தில
                ஏறிண்டு...

கனக:- சபா சொன்னானே, இந்த ஜட்டி பனியன என்ன பண்றது?
              அத மரத்து மேல வச்சிட்டா...நாய்க்கு மரம் ஏற முடியுமா..
              அதான்....

வேதா:-டேய் ..சபா..இங்க வா..நீ போய் அந்த பட்டாசுக்கடை
               பரமசிவத்துக்கிட்ட கேளு..போலீசில என்ன பிராது
               கொடுத்திருக்கார்ன்னு...

கனக:- வேற வெனையே வேண்டாம்..நீயே என்னைக் காட்டிக்
               கொடுத்திடுவ போலிருக்கே...தீபாவளிக்குப் பட்டாசு
               வெடிக்கணும்னு ஆசை. ஆனா அது விக்கிற வெலயில
               வாங்கிக் கட்டுப்படியாகுமா..?அதான் கொஞ்சம்
               அள்ளிட்டு வந்தேன். போதும்டா சாமி...இப்படி பயந்து
                சாகறத விட , அத அவங்கிட்ட அப்படியே கொடுத்திட்டு
                மன்னிப்பும் கேட்டுடறேன். ( அப்போது நாய் குரைக்கும்
                சத்தம் கேட்க )நல்லா கொரை..எனக்கொண்ணும்
                பயமில்லையே..!
                                                 ( திரை )
                                               (முற்றும் )
                ----------------------------------------------------------------------------                      



..