இந்திய வாழ்வியல்

                                           இந்திய வாழ்வியல்
                                          ---------------------------------

எனக்கு ஒன்று தெளிவாகப் புரிகிறது  என் ஆரம்பப் பதிவுகளில் இருந்த வீச்சு இப்போதுஇல்லை. பழைய பதிவுகளில் எழுதி இருந்த விஷயங்கள் மனதில் தோன்றிய  வலியிலிருந்து எழுந்தவை ஒரு பதிவு எழுத நிறையவே மெனக்கெடுவேன் அவற்றுக்கு வந்துகொண்டிருந்த பின்னூட்டங்களும் பதிவின்  வீச்சை தெரிவித்தது  அப்படி இருக்க நான்  ஏன் இப்போதெல்லாம் அதுமாதிரி எழுத முடிவதில்லை என்னதான் எழுதினாலும்  என்னால் எந்த ஒரு மன மாற்றத்தையும்  வாசகர்களிடம் கொண்டு வர முடிவதில்லை ஒரு வேளைப் பலரும்  முகநூல் பக்கம்  போக சீரியஸ் விஷயங்களுக்கு மதிப்பில்லாததாலும்  முக நூலில் எழுத மெனக்கெட வேண்டாமென்பதாலும்  இருக்கலாம் ஆனால் என்னால் ஏனோ தானோ என்று எழுத முடியவில்லை எந்தஒரு விஷயமும் என்னில் ஒரு சலனத்தை ஏற்படுத்தினால் மட்டுமே என்னால் எழுத முடிகிறது  அண்மையில் பதிவுகள் எழுத மிகவும் சிரமப்படுகிறேன்  மொக்கையாகவோ என்னைப் பற்றியோ எழுதி சமாளிக்கிறேன்  இது ஒரு பழைய பதிவின் சாராம்சம்  மீள் பதிவு என்று சொல்லப் பிரியப்படவில்லை.  சிலவிஷயங்கள் மீண்டும்  மீண்டும் சொல்வதனால் மதிப்பிழக்குமா.  என்னை பற்றி நான் ஆராய்வது போலவே இந்தசமூகம் பற்றியும் எண்ணுகிறென்  இந்த சமூகத்தை திருத்த என்னால் முடியாது ஆனால் அடிமேல் அடி வைத்தால் எங்காவது ஒரு சிறிய மாற்றமாவதுவராதா என்னும்  நப்பாசை எறும்பூரக் கல்லும்  தேயுமாமே    

  லஞ்சம் ,ஊழல் , கையூட்டு, என்று நாளொரு வண்ணம் ,பொழுதொருகதையுமாக செய்திகள் வந்து கொண்டிருக்கின்றன இந்த அளவுக்குப் பேசப்படும்  விஷயத்துக்கு அடிப்படைக் காரணம் குறித்து சிந்தித்த போது  சில எண்ணங்கள் தோன்றின அதுவே பதிவாகிறது  வழக்கம் போல் என்  கருத்துகள் பலராலும் ஏற்கப்படாமல் போகலாம் இருந்தாலும் அது பற்றிக் கவலை இல்லை. எதிர்மறைக் கருத்துகள் ஒரு ஆரோக்கிய சிந்தனைக்கு வழிவகுக்கும்   என்னும்  நம்பிக்கையே இதை எழுதச் செய்கிறது

 இந்தியாவில் லஞ்சம் ,ஊழல் , கையூட்டு, எல்லாமே நம் கலாச்சாரத்தின்  பரிணாமமே. நாம் லஞ்சத்தையும்   ஊழலையும் சர்வ சாதாரணமாக  அணுகுகிறோம்   எந்த ஒரு வேலையும்  இலவசமாக வராதுஎன்றும்  நினைக்கிறோம்அரசு ஊழியர்கள் செய்ய வேண்டிய அவர்கள் வேலைகளைச் செய்யவும்  லஞ்சம் கொடுக்கிறோம்   இல்லையென்றால் அதற்காக அலைய வேண்டும், இந்த அலைச்சலைத் தவிர்க்கக் கொடுக்கும்  பணம் லஞ்சமல்ல என்றும் சப்பைகட்டுகிறோம்   எந்த இனமும்  ஊழல் இனமாக இருக்க முடியாது ஆனால் கலாச்சாரமே ஊழலுக்கு வித்தாக இருக்கமுடியுமாஇருக்கும் போல்தான்   தோன்றுகிறது  

.            முதலில் இந்தியாவில் மதமே பேரம் பேசுதலை ஒப்புக்
கொள்கிறதோ என்ற சந்தேகம் எழுகிறது. நாம், இந்தியர்கள்
கடவுளிடமே பேரம் பேசி ( TRANSACT  BUSINESS.) கடவுளுக்குப்
பணம் கொடுக்கிறோம். அதற்குப் பலனை எதிர்பார்க்கிறோம்.
இந்த முறையில் தகுதி இல்லாதவரும் பலன் பெருவதை
சாதாரணமாக நினைக்கிறோம். பணம் படைத்தவன் கடவுளுக்கு
பணமும், பொன்னும் மணியும் வாரிக்கொடுக்கிறான்.பலனை
எதிர்பார்க்காமலா.?இந்தக் காரியம் கோயில் சுவர்களுக்கு
வெளியில் நடந்தால் லஞ்சம் என்ற பெயரில்தானே அழைக்கப்
படுகிறது. கடவுளின் உண்டியலில் வாரிக் கொட்டுபவன் பசித்
திருக்கும் தேவையுள்ளவர்களுக்குக் கொடுப்பதை, வீண் என்றும் பலன் இல்லாதது என்றும் எண்ணுகிறான் 

        2009/-ல் ஒரு செய்தி பத்திரிகைகளில் இரண்டு மூன்று  நாட்கள் வந்து கொண்டிருந்தது.கர்நாடக மந்திரி ஒருவர்திருப்பதி ஏழுமலையானுக்கு ரூபாய் 45 கோடி செலவில் தங்கத்தில் வைரத்தால் இழைக்கப்பட்ட கிரீடம் ஒன்று  சாத்தினார் சிக்கினாலும் மீண்டு விடுவோம்  என்னும்  நம்பிக்கை போல் இருக்கிறது கடவுளுக்கே கையூட்டு கொடுத்தவர் தான் செய்த முறை கேடுகளில்  இருந்து தப்ப என்னதான் செய்ய மாட்டார்
கடவுளே அருளைத்தர, பணம் பெற்றுக்கொள்ளும்போது, சாதா
மனிதர்கள் காரியங்களை நடத்திக் கொடுக்க, லஞ்சம் வாங்குவது, 
தவறில்லை என்ற மனோபாவம் வளர்ந்து விட்டது. லஞ்சம் 
வாங்குவதோ கொடுப்பதோ தவறில்லை என்றும், அது அவமானப்
பட வேண்டிய விஷயம் அல்ல என்றும் சாதாரணமாகக் கருதப் 
படுகிறது. Ther is no stigma attached to being corrupt. இது வாழ்வின் இன்றி 
யமையாத அம்சம் என்ற எண்ணம் அநேகமாக எல்லோருக்கும் இருக்கிறது. Corruption has become a way of life. இல்லையென்றால் ஊழல் 
குற்றங்களுக்குப் பெயர் போய், பல குற்றச்சாட்டுகள்  நீதி 
மன்றங்களில் நிலுவையில் இருந்தும், எதுவுமே நடக்காதது
போலும், நாட்டையே ரட்சிக்க  வந்தவர் போலும்  வேடமிடும் 
ஒருவர், மக்களின் பெரு மதிப்போடு ஒரு மாநிலத்துக்கு முதல்வர் 
ஆக முடியுமா.? 

        இந்தக் கலாச்சாரக்கேடு நம் இந்திய சரித்திரத்தை புரட்டினாலேபுரியும்  நகரங்களும் நாடும் மாற்றானுக்கு அடிமைப்பட , தேவைப்பட்டதெல்லாம் கையூட்டுதான்  கோட்டையின் கதவுகள் திறந்து விடப்படும்  சேனாதிபதிகள் சரணடைவார்கள் இந்தியாவில் நடந்தபோர்களெல்லாம் ஐரோப்பா மற்றும் பழைய கிரேக்கப் போர்களோடு ஒப்பிடும்போது எப்படிப் பிசுபிசுத்ததுஎன்றுபுரியும் துருக்கியின் நாதிர்ஷாவுடன் ஆன போரின் உக்கிரம்  கடைசி மனிதன் இருக்கும் வரை நடந்ததாக சரித்திரம் கூறுகிறது இந்தியாவில் ஆயிரக்கணக்கான போர் வீரர் இருந்தாலும் அவர்களைவெல்ல  சில நூறு பேர்களே போதுமானதாக இருந்தது ஏன்  என்றால் இந்திய படைகளில் கருப்பு ஆடுகள் லஞ்ச லாவண்யதுக்கு மயங்கி மாற்றானின்  வெற்றிக்கு வழிவகுத்தனர் இந்திய சரித்திரப்புகழ் பெற்ற ப்ளாசி யுத்தம் , ராபர்ட் க்ளைவ், மீர் ஜாஃபரை தன் கைக்குள்போட்டுக் கொண்டதால் வெறும் 3000வீரர்களை வைத்துக் கொண்டு வங்காளத்தை வளைத்துப்போட்டுப் பிசுபிசுத்துப் போனது

1687-ல் கோல்கொண்டா கோட்டை ரகசியப்பின் வாசல்  திறக்கப்பட்டதால் வீழ்ந்தது முகலாயர்கள் மராத்தியரையும் ராஜ புத்திரர்களையும்  வெறும்வஞ்சத்தாலும் லஞ்சத்தாலும்   வென்ற கதைகள் நிறைய உண்டு இந்தப்  பேரக் கலாச்சாரங்கள் ஏன்  கேள்வி கேட்கப்படாமலேயே  தழைத்து வருகிறது

இந்தியர்கள் அனைவரும்  சமம் என்று எண்ணுவதில்லை எல்லோரும் முன்னேற முடியும்  என்று நம்புவதில்லை ஏன் என்றால் வாழையடி வாழையாக  அவர்கள் அப்படிப் போதிக்கப்படவில்லை  இதனாலேயே ஹிந்து மதமே பிளவுபட்டு சீக்கியம்  ஜைனம்புத்தம் என்று பிரிந்ததுசாதிமத இன வேறுபாடுகளால் நாம் ஒருவரை ஒருவர்  நம்புவதில்லை  இந்தியாவில் இந்தியர்களில்லை  ஹிந்துக்களும்  கிருத்துவர்களும்  முஸ்லிம் களும் இன்னும் பலபிரிவு சார்ந்தோரே இருக்கின்றனர் இதில் வருத்தப்படக் கூடிய விஷயம்  என்ன வென்றால் இந்த ஏற்ற தாழ்வுகளெல்லாமே சமூக மத அங்கீகாரம் பெற்றவை

இதையெல்லாம் எண்ணிப்பார்த்து ஆராயக்கூடிய கல்வி அறிவு பெரும்பாலோருக்கு மறுக்கப்பட்டுவந்திருக்கிறது இன்னவனுக்கு இன்ன வேலை என்றுவரையறுத்து அவர்களை கிணற்றுத் தவளைகளாகவே மாற்றிவிட்ட சமுதாயமிது  நிலைமை மாறி தற்போது எல்லோருக்கும்  கல்வி என்ற நிலைவரும்போது தாழ்ந்திருந்தவர்கள்  முதன்  முதலில் கற்றுக் கொள்வது இந்த சமுதாயத்தின் எல்லா சீர்கேடுகளையும்தான் மன்னன்  எப்படி மக்களப்படி  தற்காலத்துக்கு தலைவன் எப்படி தொண்டன்  அப்படி . கடந்த சமுதாயம் தற்கால சமுதாயம்  எல்லாமே  நல்லதை விட்டு  அல்லாத வற்றைப் பின் பற்றுகிறது   EXCEPTION CAN NOT BE A RULE இந்தியாவில் ஒவ்வொருவனும்  மற்றவனுக்கு எதிரி ஆண்டவனைத் தவிர என்று எடுத்துக் கொள்ளலாமா