பாரதியாரை நினைப்போம்

                                        பாரதியாரை நினைப்போம்
                                      --------------------------------------

சுப்பிரமணிய பாரதியார்

இன்று மகாகவி பாரதியின் நினைவு நாள். பாரதியின் பல கவிதைகளைப் படித்திருக்கிறேன். படித்ததை விட படிக்க முடியாமல் விட்டது அதிகமாய் இருக்கும். பாரதியின் பல பாடல்கள் பலராலும் மேற்கோள் காட்டப் படுகின்றன. பாரதி அநேகப் பாடல்களைப் பாடியிருக்கிறார். அவற்றை நான் படிக்கும்போது அவர் எழுதிய சூழ்நிலைகள் என்னவென்று தெரியவில்லை. இருந்தாலும் பாடல்களைப் படிக்கும்போது அவரும் பல இன்னல்களின் நடுவே பல விதமான எண்ணங்களால் பாதிக்கப் பட்டு தன்னைத்தானே தேற்றிக் கொள்ள எழுதியவை காலத்தினால் அழியாப் புகழ் பெற்றுவிட்டது. இன்னல்கள் சூழும்போது மனதை திடப் படுத்திக் கொள்ள அறியவொண்ணா சக்தியிடம் அடைக்கலம் தேடிய பலனே அவரது பல தோத்திரப் பாடல்கள் என்று தோன்றுகிறது.

சக்திக்கு ஆத்ம சமர்ப்பணம் என்னும் பாடலில் அவர் தனது கை, கண், செவி, வாய், மூக்கு, , மெய், கண்டம், தோள் நெஞ்சம், வயிறு, இடை, கால், மனம்,சித்தம், மதி, அகம் இவை எல்லாவற்றையும் சக்தி தனக்கே கருவியாக்கு, என்று அறிவுறுத்துகிறார், உதாரணத்துக்கு சில பாடல்கள். 

கையைச்

        சக்திதனக்கே கருவியாக்கு-அது

        சாதனைகள் யாவினையுங் கூடும்-கையை

        சக்தி தனக்கே கருவியாக்கு –அது

        சக்தியுற்றுக் கல்லினையுஞ் சாடும்

மெய்யைச்

         சக்திதனக்கே கருவியாக்கு –சிவ

         சக்திதருந் திறனதி லேறும்-மெய்யைச்

         சக்திதனக் கேகருவி யாக்கு-அது

         சாதலற்ற வழியினைத் தேறும்

நெஞ்சம்

         சக்திதனக்கே கருவியாக்கு-அது

         சக்தியுற நித்தம் விரிவாகும்-நெஞ்சம்

         சக்திதனக்கே கருவியாக்கு-அதைத்

         தாக்க வரும் வாளொதுங்கிப் போகும்

இதுபோல மனதை

         சக்தி தனக்கே கருவியாக்கினால்- அதில்

         சஞ்சலங்கள் தீர்ந்தொருமை கூடும்

         சாத்வீகத் தன்மையினைச் சூடும்

         சக்தியற்ற சிந்தனைகள் தீரும்

         அதில் நல்ல உறுதியும் சீரும் சாரும்

         தான் விரும்பிய மாமலையைப் பேர்க்கும்

         தீவினையும் ஊழும் அதில் சாகும்

         அதில் சத்திய விளக்கு நித்தம் எரியும்.

மதியை சக்திதனக்கே அடிமையாக்க

         அது சங்கடங்கள் யாவினையு முடைக்கும்

         அங்கு சத்தியமும் நல்லறமும் கிடைக்கும்

         அது சத்தியத்தின் வெல் கொடியை நாட்டும்

         தாக்க வரும் பொய்ப் புவியை ஓட்டும்

என்றெல்லாம் கூறி

         சக்தியென்றும் வாழியென்று பாடு-சிவ

         சக்தி சக்தியென்று குதித்தாடு-சிவ

         சக்தி சக்தி என்று விளையாடு.

முடிக்கிறார்.

அங்கிங்கெனாதபடி அலைக்கழிக்கப் பட்டவர்  தனக்கென ஒரு இடம் வேண்டும் என்று கனாக் காண்கிறார்

காணிநிலம் வேண்டும் –பராசக்தி

காணிநிலம் வேண்டும்-அங்குத்

தூணிலழகியதாய் –நன் மாடங்கள்

தூய நிறத்தினவாய்-அந்தக்

காணிநிலத்திடையே –ஓர் மாளிகை

கட்டித்தரவேண்டும்...........என்றெல்லாம் கனவு கண்டவர் அவரும் ஒரு மனிதர்தானே. உள்ளத்தில் தோன்றியதை உள்ளபடியும் நயம் பெறவும் எழுதியதால் மாமனிதர் ஆனார்

நெஞ்சு பொறுக்குதில்லையே என்றவர் ” கொஞ்சமோப் பிரிவினைகள் , -ஒரு கோடியென்றால் அது பெரிதாமோ?ஐந்துதலைப் பாம்பென்பான்—அப்பன்;

ஆறுதலை யென்று மகன் சொல்லி விட்டால்

நெஞ்சு பிரித்திடுவார்—பின்பு

நெடுநாளிருவரும் பகைத்திருப்பார்

சாத்திரங்க ளொன்றுங் காணார்—பொய்ச்

சாத்திரப் பேய்கள் சொல்லும் வார்த்தை நம்பியே

கோத்திரம் ஒன்றாயிருந்தாலும் –ஒரு

கொள்கையில் பிரிந்தவனைக் குலைத்திகழ்வார்” என்றெல்லாம் கூறிக் குமைகிறார்.இன்றும் இச்சூழலில் வித்தியாசம் இல்லை என்பதே நிதர்சனம்.

நல்லதோர் வீணை செய்தே அதை நலங்கெடப் புழுதியி லெறிவதுண்டோ என்று ஆதங்கப் படும் அவர் சிவ சக்தியிடம் கேட்பது ஒன்றும் கிடைக்கக் கூடாதது அல்ல. என்ன கேட்கிறார்.?

“விசையுறு பந்தினைப் போல் –உள்ளம்

வேண்டியபடி செலும் உடல் கேட்டேன்

நசையுறு மனங் கேட்டேந்-நித்தம்

நலமெனச் சுடர் தரும் உயிர் கேட்டேன்

தசையினைச் தீசுடினும்- சிவ

சக்தியைப் பாடுநல்லகங் கேட்டேன்

அசைவறு மதி கேட்டேன் –இவை

அருள்வதில் உனக்கேதும் தடையுளதோ>” என்று முடிக்கிறார்.

வரம் கேட்கும்போதும் தன்  எண்ண ஒட்டத்தையும் கூறிச் சீறுகிறார்.

“தேடிச் சோறு நிதந் தின்று –பல

சின்னஞ் சிறுகதைகள் பேசி-மனம்

வாடித் துன்பமிகவுழன்று –பிறர்

வாடப் பல செயல்கள் செய்து –நரை

கூடிக் கிழப் பருவம் எய்தி-கொடுங்

கூற்றுக்கிரை யெனப் பின் மாயும் –பல

வேடிக்கை மனிதரைப் போல –நான்

வீழ்வேனென்று நினைத்தாயோ ?

பாரதியை நினைவு கூறும்போது அம் மாமனிதனின் எழுத்துக்கு அடிமையாகாமல் இருக்க முடியவில்லை. எனகொன்று தோன்றுகிறது. ஒரு சராசரி மனிதனின் வாழ்க்கையை பாரதி வாழ்ந்திருந்தால் அத்தனை அல்லல்களுக்கு ஆளாகி இருக்க மாட்டார். அப்படி ஆளாகாமல் இருந்திருந்தால் இத்தகு உயிரோட்டமுள்ள எழுத்துக்களை எழுதி இருக்க மாட்டார். பல வேடிக்கை மனிதர்போல் வீழ்வேனென்று நினைத்தாயோ என்று கேட்டவர் உடலம் கிடத்தியபோது அவர் பெருமை அறிந்தவர்கள் யாரும் இருக்கவில்லையோ எனும் படித் தானே காடேகினார்.?

“ காலாஉனை நான்சிறு புல்லென மதிக்கிறேன்;என்றன்

காலருகே வாடா.! சற்றே உனை மிதிக்கிறேன்”

என்று காலனுக்கே சவால் விட்டவனைக் காலன் யானையின் காலாக வந்து மிதித்ததுதான் அவரது வாழ்க்கையின் IRONY.!

பாரதியின் எல்லாப் பாடல்களையும் நான் படித்ததில்லை. பாரதியின் வாழ்க்கை வரலாறு என்று ஏதும் படித்ததில்லை. அங்கும் இங்கும் படித்துத் தெரிந்து கொண்டதுதான், அவற்றில் சில எதிர்மறை விமரிசனங்களும் உண்டு. அவற்றைத் தேடித்துருவிப் படிக்க நான் விரும்பியதில்லை. அப்படிப் படிக்க நேர்ந்து எதிர்மறை விமரிசனங்களால் நான் அவர் மீது கொண்டிருக்கும் பக்தியும் மதிப்பும் குறைந்து விடுமோ என்ற பயமும் ஒரு காரணம்.

பாரதியின் எழுத்து வலிமைக்குக் காரணம் என்று நான் நினைப்பதுஅவரது தீர்க்கமான பார்வையும் தெளிந்த எண்ணமும்தான். அவரது கருத்துப் பதியாத பொருளே இல்லையோ என்று சந்தேகமெழுவது உண்டு. நாட்டின் நிலை,. தான் வாழ்ந்த சமூகத்தின் அவல நிலை, இது எல்லாவற்றையும் மீறி ஏதும் செயல்பட முடியாத ஆற்றாமை எல்லாம் சேர்ந்து அவரை ஒரு புரட்சியாளராக மாற்றி இருக்க வேண்டும். மனதில் பட்டதைக் கொட்டித் தீர்க்க அவரது மொழி ஆளுமை கை கொடுத்திருக்க வேண்டும்.

பாரதி கண்ணன் என் சற்குரு  எனும் பாடலில்

“ சாத்திரங்கள் பல தேடினேன் – அங்கு

சங்கை இல்லாதன சங்கையாம்- பழங்

கோத்திரங்கள் சொல்லும் மூடர்தம்- பொய்மைக்

கூடையி லுண்மை கிடைக்குமோ?—நெஞ்சில்

மாத்திர மெந்த வகையிலும் – சக

மாய முணர்ந்திடல் வேண்டுமே—என்னும்

ஆத்திர நின்றதிதனிடை- நித்தம்

ஆயிரம் தொல்லைகள் சூழ்ந்தன.”

என்றெல்லாம் கூறித் தன் ஆதங்கதினைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார், வேறென்ன செய்ய முடியும்.? மன அமைதி தேடி

“ ஆயிரம் தெய்வங்களு ண்டென்று தேடி

அலையும் அறிவிலிகாள் – பல்

லாயிரம் வேத மறிவொன்றே தெய்வமுண்

டாமெனில் கேளீரோ

மாடனைக் காடனை வேடனைப் போற்றி

மயங்கு மதியிலிகாள் – எத

னூடுநின் றோங்கு மறிவொன்றே தெய்வமென்

றோதி யறிவீரோ” என்றெல்லாம் பாடி அறிவே தெய்வமென்கிறார்.

அந்த நாளில் ஏதென்சு நகர மக்களை அறிவாயுதம் ஏந்தத் தூண்டிய

குற்றத்துக்கு மரண தண்டனை பெற்றான் சாக்கரடீஸ் . இந்தக் காலத்தில் அறிவார்ந்த சொற்களால் மக்களை விழிக்கச் செய்ய முயன்ற குற்றத்துக்குமாளாத் துயர் எய்தினார் பாரதி. அவரது நினைவு நாளில் தோன்றிய கருத்துக்களைப் பகிர்வதன் மூலம் அவரை ஓர்க்கிறேன்.    ..             

                    

                  

               .