எண்ணச் சிறகாட்டம்

                        எண்ணச் சிறகாட்டம்
                         -------------------------------

எனக்கு என்ன நேர்கிறது நானறியாமல் கீழே வீழ்கிறேன்

மனைவி கலங்குகிறாள் இது மூன்றாம் முறையென்று

மூன்றாண்டுகளுக்கு முன் குப்புற நான் வீழக் காலனைக்

காலால் உதைக்கிறேன் வாடா என்றேன்

காலால் மிதிபட்ட காலன் கழுத்தில் தொற்றிக்

காதில் முணுமுணுக்கிறான் உன்

காலம் கணக்கிடப் பட்டுவிட்டது என்கிறான்

நான் என்ன உலகம் தெரியாதவனா

வாழ்வின் நிலையாமை அறியாதவனா?

நாளும் உறங்கி விழிக்கும் போது

இது இன்னும் ஒரு நாள் என்றே அறிந்தவனே

காலனுடன் சண்டைகளில் வெல்லலாம்

இறுதிப் போரின் வெற்றி அவனுக்குத்தானே

அந்திசாயும் நேரம், அழகான மாலை வேளை
பகல் இறந்து இரவு உயிர்க்கும்போது,
வாழ்வின் மாலையில் மதி மயங்கி,
எண்ணச் சிறகுகள் என்னுள்ளே படபடக்க
எண்ணிப் பார்க்கிறேன், இதுகால் இருந்த இருப்பை.

 அன்றொரு நாள் எந்தையும் தாயும் மகிழ்ந்து குலவ,
 விபத்தின் விளைவாய், எங்கிருந்தோ என்னைக்
 கேளாது இங்கெவனோ தூக்கி எறிந்திட்டான்,
 இன்னும் எங்கோ எனைக் கேளாது எறியப்படுவேனோ

கண்மூடி உறக்கம் விழித்தெழுந்தால்
நாளை என்பது நிஜமாகும்.
கடந்த காலம் ,வாழ்ந்த வாழ்க்கை
கடந்ததுதானே; மாற்றல் இயலுமோ.

வாழ்வின் விடியல்,பகல்,மாலை வரை வந்து
விட்டாய்,வென்றுவிட்டாய். வாழ்க்கை நிறைவேயன்றோ
 நீ சென்ற பின்னே பழிக்கும்படியா இருப்பாய்.?

உன் உயிர்ப் பறவை இன்னும் இருக்கிறது
அறம் ,பொருள் ,இன்பம் துய்த்தாயிற்று ;
வீடு நோக்கிப் பறப்பதே மீதி.

என் உயிர்ப் பறவையே,
நான் கண்களை மூடிக் கொள்கிறேன்
நீ உன் சிறகசைப்பை துவக்கலாம்.
என் நெஞ்சுக்கூட்டை விட்டு
அழகாக வெளியேறிவிடு, யாரும் அறியாமல்.
 மூடிய கண்கள் விழித்து விட்டால்
 இன்னும் இன்னும் எண்ணச் சிறகடிப்பாயே.