சில சிறுகதைகளின் பின்புலம்

                      சில சிறு கதைகளின் பின்புலம்
                     ------------------------------------------------

நான் பல சிறுகதைகள் எழுதி இருக்கிறேன் அப்படி எழுதிய

சிறு கதைகளில் சில வடிவமைந்த விதமும்  சில பின்னூட்டங்களும்.

நான் வாழ்வின் விளிம்பில் என்னும் சிறு கதைத் தொகுப்பை வெளியிட்டது பலரும் அறிந்திருக்கலாம்.பலரும் விமரிசனம் செய்திருக்கிறார்கள். நான் அதில் வரும் கதைகளின் பின்புலத்தை சற்றே அசை போட்டுப் பார்க்கிறேன்

கதைகள் பற்றி ஊமை விழிகள் அவரது பதிவில் கூறி இருக்கும் கருத்துக்கள்

 படைப்பாக்கம் குறித்துப்பேசும் நம் இலக்கணங்கள் நான்கு வழி முறைகளைச் சொல்கின்றன.

உள்ளதை வைத்து உள்ளதைச் சொல்வது, ( நடந்த சம்பவம் )

உள்ளதை வைத்து இல்லாததைச் சொல்வது, ( நடந்த கதை )

இல்லாததை வைத்து உள்ளதைச் சொல்வது, ( புராண வரலாறு ? )

இல்லாததை வைத்து இல்லாததைச் சொல்வது. ( கட்டுக்கதை )

                                                ( தொல்.பொருள். 53. நச்.)

” வாழ்வின் விளிம்பில்” என்ற என் சிறுகதைத் தொகுப்பில் என்னுரையாக நான் எழுதி இருந்தது—எண்ணங்கள் கற்பனையோடு கலக்கும்போது கதைகள் உருவாகின்றனஎண்ணங்கள் பல நேரங்களில் அசல் வாழ்வின் பிரதி பலிப்புகளே.கதைக்குக் கரு ஒன்று கிடைத்து அதைச்சொல்ல கதா பாத்திரங்கள் உருவாகலாம்நேரில் கண்டும் பரிச்சயப் பட்டும் உலாவும் கதாமாந்தர்களைச் சுற்றி கதை பின்னலாம் இந்த இருவகையிலும் புனையப் பட்ட சிறு கதைகளே இத்தொகுப்பு. எனக்குப் பிடித்த வார்த்தைகள் உள்ளத்து உணர்ச்சிகளுக்கு வார்த்தைகளால் உரு கொடுத்தால் உண்மையில் ஜொலிக்கும். இதையொட்டியே என் சிறு கதைகளும் இருக்கின்றன என்று நம்புகிறேன்

குழந்தை இல்லாதவர்கள் பற்றிய மையக் கரு ஒன்று என்னைக் கதை பின்னு என்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தது. அதையொட்டி இரு க்தைகள் எழுதி இருந்தேன். ஒன்றில் மக்கள் திசைமாறி கடவுள் சக்தி உள்ளவர்கள்பின்னால் போவது குறித்த எண்ணங்களைக் கதையாக்கினேன்.அப்படி கதையாகச்சொல்லும்போது என் மனதுக்குப் பட்ட கருத்துக்களையும் சேர்த்தேன். கதை ஓரளவு நல்ல பின்னூட்டங்களைப் பெற்றுத் தந்தது. ஆனால் அவை நிச்சயமாக டெம்ப்லேட் பின்னூட்டங்கள் அல்ல. சில சம்பவங்களின் பின்னணிகளால்  முடிவை யூகத்துக்கு விடுவதே பலன் தரும் போலிருந்தது என் கணிப்பு தவறவில்லை என்றே நம்புகிறேன்

இதே கரு கொண்ட இன்னொரு கதை பற்றி அடுத்தபதிவில் இந்தக் கதையை வாசிக்க ”இங்கே” சொடுக்கவும் இக்கதையைப் படித்து முடித்தபின் பின்னூட்டங்களைப் பார்க்க வேண்டுகிறேன்
சில பின்னூட்டங்கள்

-------------------------------

கதை முடியும் இடத்தில்தான் தொடங்கியிருக்கிறது. பாபுவின் மனதில் ஓடும் கேள்விகள் வெளிப்படையானவை அவற்றை நாம் எல்லோருமே அறிந்திருக்கிறோம் என்பதுதான் உண்மை. தவிரவும் கதை தொய்வில்லாமல் போகிறது. தேர்ந்த தன்மையை உணர முடிகிறது. இருபதாண்டுகளுக்கு முன்பு இதே தன்மையில் வேறு கதைப்பொருண்மையில் எழுதிய என்னுடைய கதையை நினைவுபடுத்திக்கொள்கிறேன். சில நெருடல்களான தருணங்களையும் இக்கதை என்னுடைய மனதில் பதிவு செய்கிறது. உணர்வுகள்தான் இருதரப்பிலும் நின்றுலகிறது காலங்கள்தோறும் பல கேட்கமுடியாத கேள்விகளையும் பெறமுடியாத பதில்களையும் மனதில் நிறுத்தி

உணர்வுக்கும் அறிவுக்குமிடையே போராட்டம் நிகழும்போது உணர்வுதான் கவனிக்கப்படுகிறது.வெல்லவும் செய்கிறது.

நீங்களே சொன்னதுபோல கதையோ கவிதையோ வாசகனின் மனதில் சிறிய வெற்றிடத்தை உண்டுபண்ணினால் அதை கதாசிரியனின் வெற்றி அல்லது அந்தக் கதையின் வெற்றியெனச் சொல்லலாம்.

தவிர கதைகள் எப்போதும் முடிவதில்லை எனும் ஜாதி நான்

.சில நேரங்களில் சில கேள்விகளுக்கான பதில்கள் அது பற்றி நாம் உருவாக்கிக் கொள்ளும் ஊகங்களாக இருக்கவே விரும்புகிறோம். நம் ஊகத்திற்கேற்ப பதில் கிடைக்காத பட்சத்தில் கிடைத்த பதிலை உண்மையென்று நம்பப் போவதும் இல்லை. இந்த மாதிரி சமயங்களில் அதுபற்றிக் கேட்கப்படும் கேள்விகளும் ஒப்புக்குத்தான் என்று ஆகிப்போகிறது. ஊகங்கள் அந்த அளவுக்கு உண்மை போலவே மனத்தை பலமாக ஆக்கிரமித்துக் கொண்டு உண்மை என்றே நம்மை நம்பச் செய்து விடுகிறது.. சில நேரங்களில் உண்மையாகவே ஊகங்கள் இருப்பினும் அதை மனம் நம்ப மறுக்கும். அது பொய்யாக இருக்கக் கூடாதா என்று ஏற்றுக் கொள்ள மறுக்கும்

கேள்விகளுக்கு பதில் காண விழைந்த பாபுவுக்கு மேலும்
கேள்விகளே பதிலாக அவன் மனதில் ஓடியது.



.வித்தியாசமாக கதையை முடித்து விட்டீர்கள். இதுவும் நல்லா இருக்குது.

கதை நல்ல விறுவிறுப்பாகச் சென்றது. கடைசியில் என்ன ஆகுமோ என்ற ஆவலையும் தூண்டியது.

கேள்விகளுக்கு பதில் காண விழைந்த பாபுவுக்கு மேலும் கேள்விகளே பதிலாக அவன் மனதில் ஓடியது.//

ஆனால் கடைசியில், பாபு போலவே நாங்களும் !
பாராட்டுக்கள்

சுந்தர்ஜி சொல்வதுபோல் கதைகள் முடிவதில்லை. நீங்கள் முடித்து விட்டீர்கள். ஆனாலும் தொடர்ந்து கொண்டுதானிருக்கிறது கதை எங்கள் மனதிலும், கண்ணனின் அக்கம்பக்கத்து இல்லங்களிலும் .

கதை வெகு அருமை சார்

there have been many things, happening to people all around you- that leaves you with lots of questions. the theme here- is one such. it fits exactly into that description that you've mentioned in your story. 'rationalizing'- as you say, sure does leave people with notions of being an 'atheist'. there are many places where the tale you've woven here, strikes a chord... the clash between the brain and heart... questions being answers (yes, the very title...). Took me for a while, back to my own experience in writing out something called 'Spatika Lingam', long time back-- in last june... my first attempt at writing a tamil story...
As we still stand, heads held high, questioning beliefs- when asked- 'why question'? we proudly answer- 'we seek answers- the truth'-- but alas! truth is, but-- questions!

Brilliant!

கேள்விகளை எழுப்பிகொண்டே
ஒரு தீர்க்கமான விடை தராத
வாழ்க்கை தரும் ஒரு துன்பமான
இன்பத்தைப்போலவே
விடைதராது மீண்டும் கேள்விகளை
வாசகனிடத்தில் விதைத்துப்போகும்
படைப்பே மிகச் சிறந்த படைப்பு என்பதில்
இரண்டுவித கருத்துக்கள் இல்லை
நல்ல பதிவு
தொடர வாழ்த்துக்கள்

PS: I was kind of away from blogging... Due to work and other such unimportant things that usually build up my already lazy schedule... But it was my dad., who had read this post of yours and recommended to me that I read it right away-- saying it was a 'must-read' for me and that I'd really like it! :) His taste never falters. So, a special thanks to him too...!