அன்னையர் தின எண்ண ஓட்டங்கள்

                    அன்னையர் தின எண்ண ஓட்டங்கள்
                    --------------------------------------------------------

பிரதி வருடமும் மேமாத இரண்டாம் ஞாயிறு அன்னையர் தினமாகக் கொண்டாடப் படுகிறது. சிறு வயதிலேயே அன்னையை இழந்த எனக்கு மகளிர் அனைவருமே அன்னையரே. அவர்களனைவருக்கும் என் மனமார்ந்த வாழ்த்துக்கள் அன்னையைப் பற்றிய என் பேரனின் ஆங்கில எழுத்துக்களையும் அதை நான் தமிழ்ப் படுத்தி எழுதி இருந்ததையும் மீள் பதிவாக்குகிறேன்

பேரனின் ஆங்கிலக் கவிதை
--------------------------

When I was home alone

I was happy thinking about the freedom

But without you it was actually boredom

The fights we have and the love we share

I missed it all and wanted nothing but care

Time passed

Oh I never knew it was cause I was thinking only about you

Things have changed  and so have I

I don’t know whether it is good or bad

But my love  always  was you mom

You were the Sun rays that woke me up

And the moon that put me to sleep

Like that I convinced  myself that you were there within myself

You are the one and only one who is so complete and so damn sweet

You are mine and you make me shine

Mom you are the best

LOVE YOU MOM
  

என் தமிழாக்கம்
-----------------

தளைகளும் கட்டுப்பாடும் அற்ற தனிமையில்

நானிருந்தபோது விடுதலை உணர்விருந்தது.

ஆனால் நீ இல்லாதது வெறுமை உணர்த்தியது

அன்புடன் உன அதட்டலும்,அதிகாரமும் இல்லாதிருந்தது

என்னுள் ஏக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.

உன் உதிரத்தின் உயிராய் தொப்புள் கொடி

உறவாய் உதித்தவன் நான்.காலங் கடந்து

உணர்கிறேனோஅம்மா, நீயின்றி நானில்லை என்று ?. 

என்னுள் மாற்றங்கள் நிகழ்கிறது நான் அறிவேன்

அவை நல்லதோ அல்லதோ நானும் அறியேன் -ஆனால்

அறிகிறேன் அம்மா, என் அன்பு என்றும் மாறாதது.

விடியலில் என்னை எழுப்பும் ஆதவன் நீ

அந்தியில் என்னை உறக்கும் நிலவும் நீ

என் எண்ணத்தில் உன்னை நிறுத்தி

நீயில்லா வெறுமையை விரட்டினேன்.

இனிமையின் இருப்பு நீ,பூரணத்தின் பொலிவு நீ

என்னுள் என்னை மிளிரச் செய்பவள் நீ

எல்லாம் எனக்கு நீயே அம்மா உலகில் சிறந்தவள் நீயே அன்றோ.!

.!இன்றைய அன்னையரைப் பற்றிய என் ஒரு பதிவையும் அதற்குப் பின்னூட்டமாக வந்த சுந்தர்ஜியின் எண்ணங்களையும் பதிவாக்குகிறேன்

நீ எங்கே இருக்கிறாய் அம்மா

----------------------------

நானோ உடல் நலிவுற்று
நாதியின்றி இருக்கிறேன்-ஆனால் நீ
மருத்துவ மனையில் நாடி பார்த்து
நாக்கு நீட்டச் சொல்லி சோதிக்கிறாய்.

நான் உடல் சோர்வுடன் தவிக்கிறேன்.
நீயோ ஊக்க பானங்களுக்கு பரிந்துரைக்கிறாய்.

நான் பசியால் வாடுகிறேன் நீ
நட்சத்திர ஓட்டலில் பரிமாறுகிறாய்.

கடினமான கணக்குப் புரியாமல் முழிக்கிறேன்.
நீயோ பள்ளியில் மாணவர்க்குப் பாடம் நடத்துகிறாய்.

நான் மணலில் கோட்டை கட்ட முயல்கிறேன்.
நீயோ அடுக்குமாடி பற்றி விவாதிக்கிறாய்.

நான் மனம் வாடி என்னுள் ஒடுங்குகையில்
நீயோ எங்கோ மனநலப் பாடம் எடுக்கிறாய்.

என் கணினி என் மூளையைக் கசக்குகையில்
நீ யாருக்கோ கணினி மூலம் ஆலோசனை கூறுகிறாய்.

காயப்பட்ட எனக்கு உன் அணைப்பு தேவை
நீ கூட்டத்தில் அனைவரையும் அரவணைக்கிறாய்.

தனிமையில் நான் வாடும்போது-நீ
கூட்ட ஆரவாரக் கைதட்டல் பெறுகிறாய்.

நான் எங்கே எப்படித் துவங்குவது என்று எண்ணுகையில்
நீ வாழ்க்கை ஏணியின் உச்சத்தில் இருக்கிறாய்.

என் அம்மாவாக  நீ எங்கே இருக்கிறாய் அம்மா.? 
-------------------------------------------- 

இதற்கு பின்னூட்டமாய் வந்த சுந்தர்ஜியின் கவிதை

சுந்தர்ஜி said...

எப்போ வருவாயோ?
அம்மாவின் வருகை
இருமணிகள் தாமதிக்க
அப்பாவுக்கோ இன்னும்
வரும்நேரம் தெரியவில்லை.
பூட்டிய கதவுகளைத்
திறந்து வைக்க யாருமில்லை.
சாப்பிட்டாயா கேட்டிடவும்
என்னெதிரில் யாருமில்லை.
இருண்டிருக்கும் வீட்டிற்குள்ளே
என்னையன்றி யாருமில்லை.
காஸ் சிலிண்டர் மாற்றிடவோ
இன்னும் நான் கற்கவில்லை.
சூடாய்ச் சாப்பிடவும்
என்றுமே வாய்த்ததில்லை.
ஹோம்ஒர்க் குழப்பங்களோ
தீர்த்துவைக்க வழியுமில்லை.
வகுப்பில் நடந்த சாகசங்கள்
கேட்க இங்கே யாருமில்லை.
பள்ளி விட்டுத் திரும்பிடவே
ஒருநாளும் பிடிக்கவில்லை.
ஞாயிறன்றி வேறொருநாள்
வாரத்திலே விருப்பமில்லை.
அப்பாவோ அம்மாவோ
எப்போது வருவாயோ?
எங்கும் இனிப் போகாமல்
என்னோடே இருப்பாயோ?

இப்படி ஒரு கவிதை 2010ல் எழுதினேன்.
http://sundargprakash.blogspot.in/2010/12/blog-post_30.html

மீண்டும் அது கிளர்ந்தெழுகிறது. என் நெஞ்சை அடைக்கிறது.

 

  ..