தொடரும் உரத்த சிந்தனைகள்

                                      தொடரும் உரத்த சிந்தனைகள்
                                       --------------------------------------------------

 சாதாரணமாக வயதானவர்கள் எல்லோரும் ' நான் போய்ச்சேர காத்திருக்கிறேன் ' என்று கூறுகிறார்கள் .what do you know about that ..place/living..?Do you expect to meet/see those who predeceased you..what else do you know about post-mortam status...As you are a man of deep thoughts , i am sure what you share on this subject will make for interesting read..
 (தொடர்ச்சி)

 போகுமிடம் பற்றி என்ன நினைக்கிறேன் உண்மையைச் சொல்ல வேண்டும் என்றால் போவது பற்றி நினைக்கும் அளவுக்குப் போகுமிடம் பற்றி யோசிப்பது/ யோசித்தது இல்லை. யாருக்குத் தெரியும் சொர்க்கம் என்றும் நரகம் என்றும் கூறிப் பயமுறுத்துகிறார்கள். சொர்க்கத்தில் எல்லா நலன்களும் இருக்கும் என்றும் நரகத்தில் எல்லா தண்டனைகளும் இருக்கும் என்று கூறுகிறார்கள் அதுவும் மினிட் டிடெயிலுடன் விவரிக்கிறார்கள் ஏதோ பார்த்து வந்து கதை சொல்வது போல்.  ஒரு கிருத்துவப் பாடல் கேட்ட நினைவு.

OH OH OH  EVERYBODY IS GONNA  BE SINGING HIS STORY

EVERY BODY IS GONNA BE SINGING HIS GLORY

EVERY BODY IS GONNA  HAVE A WONDERFUL TIME UP THERE

GOING  DOWN THE VALLEY  GOING ONE BY ONE

 YOU GOT TO BE REWARDED  FOR THE THINGS YOU’VE DONE

HOW YOU GONNA FEEL ABOUT THE THINGS YOU’LL SAY

 ON THAT JUDGEMENT DAY....OH OH OH ....
 .  இறந்தவர்களை எல்லாம் அழைத்து அவர்கள் செயலுக்கு ஏற்ப நியாயம் வழங்கப்படும் என்றும்  அவர்கள் நல்லதையே செய்ய வேண்டுமென்றும் அறிவுறுத்தும் விதமாக அமைந்த பாடல்  முழுவதும் நினைவுக்கு வரவில்லை. நோக்கம்  நல்லது தான்  இப்படிக் கூறினால்தான் பயம் வந்து நல்லது செய்வார்கள் என்று சொல்வதுபோல் இருக்கிறது  மனிதனின் நல் இயல்புகளில் நம்பிக்கை போய்  பயமுறுத்தியே அவனைப் பணிய வைக்க முடியும் என்று எண்ணம் வலுத்ததினாலேயே இத்தனை கதைகளும்  நம்பிக்கைகளும் நம் இந்து மதத்தில் இதையே வித்தியாசமாக  ஜீவாத்மா என்றும் பரமாத்மா என்றும் கூறி சுயமாக சிந்திக்க விடாமல் செய்கிறார்கள் சரி சுயமாக சிந்திக்கும் உனக்கு என்ன தோன்றுகிறது என்னும் கேள்வி நிச்சயம் வரும் என் அறிவு இது பற்றி சிந்தித்து முடிவெடுக்கும் அளவுக்கு வளரவில்லை என்பதே அப்பட்ட உண்மை.  நாம் கற்றது கடுகளவு. கல்லாதது உலகளவு என்பது நிதர்சனம்  இருந்தாலும் பதில் தேட முயற்சிப்பதில் தவறில்லையே விஞ்ஞானரீதியாகவோ தர்க்க ரீதியாகவோ QED  போட வைக்க முடிந்தால் சரி  எனக்குள் எழுந்த கேள்விகளும்  அதற்கு நான் சொன்ன சமாதானங்களும்  கூற முயற்சித்தேன்  விடியலுக்காகக் காத்திருக்கிறேன் என்னும்பதிவில்

          எப்பொருளையும் ஆக்கவோ அழிக்கவோ இயலாது.

          ஆக்கலும்  அழித்தலும் வெறும் தோற்றமே.,

           உண்மையோ முன்பிருந்த நிலையின் மாற்றமே.

           இது விஞ்ஞானம்  கூறும் தேற்றமே. 

இருளும் ஞாயிறும் விடியலும் 

மாற்றமிலா நிகழ்ச்சி போல் தோன்றினும், 

நேற்று போல் இன்றில்லை, இன்று போல் 

நாளையில்லை,இது நாமறியும் உண்மையே. 

           விஞ்ஞானக் கூற்று உண்மையாயின், 

            நேற்றிருந்த என் அப்பன் என்னானான்.?

            யாதாக மாறினான்.?உடலம் வெந்து 

            சாம்பலாயிருக்கலாம், இல்லை மண்ணில் 

            மக்கிக் காணாதிருக்கலாம்.ஆனால்,

           அப்பனாக எனக்குத் தெரிந்த அவன் 

            எங்கே என்னவாக மாறினான்,?

இன்று  நானாக அறியப்படும் நான் நாளை 

என்னாவேன், சாம்பலோ மண்ணோ  அல்லாமல்.

உயிரென்ற ஒன்று இருந்ததால்தானே 

என் அப்பன்  அப்பனாகவும், நான் 

நானாகவும் அறியப்படுகிறோம்.?

அந்த உயிரென்று அறியப்படுவது எங்கே உள்ளது.?

ஆன்மா என்றழைப்பின்  அதுவும் எங்கே  உள்ளது. ?

யுகயுகமாய் உலவி வந்த உயிர்களின் ஆன்மாக்கள் 

எண்ணிக்கையில் மாற்றம் இருக்கக் கூடாதே, 

விஞ்ஞானக் கூற்றுப்படி, விஞ்ஞானம்  விளங்க வில்லை

            ஊனென்றும் உயிரென்றும் ஆன்மா என்றும், 

            ஆயிரம்தான் கூறினாலும், அதெல்லாம் ஒன்றின் 

            வியாபிப்பே என்று மெய்ஞானம் கூறுகிறது. 

அறிந்தவர்கள் என்று அறிந்தவர்கள் கூறும் 

மெய்ஞான சூக்குமம் வசப்படும் முன் நானும் 

மண்ணோடு மண்ணாய்  மக்கிப் போவேன். 

அறிய முற்படுவோர் நிலையும்  அதுதான்.அதுவரை ஹேஷ்யங்கள்தான் 

            என்றோ எவனோ வரைந்து முடித்த வட்டத்தின் 

            தொடக்கப்புள்ளி தேடி ஏன் சோர்வுற வேண்டும்.?

            அறியாமை இருளில் இருப்பதே சுகம். 

அண்ட வெளியே இருட்டின் வியாபிப்பு 

அதில்  ஒளி  தருவதே ஞாயிறின் ஜொலிப்பு 

அறியாமையும் அவலங்களுமாய் இருண்டிருக்கும்

வாழ்வியலில் நம்பிக்கையே ஞாயிறின் ஒளி.

             ஹேஷ்யங்களும் கேள்விகளும் எனைத் துளைக்க 

             ஞாயிறின்  விடியலுக்காகக் காத்திருக்கிறேன்.

இருந்தாலும் எண்ணங்கள் சிறகசைப்பதை நிறுத்துவதில்லையே

 அம்மாதிரியான ஒரு சூழலில் எழுதியதும் இங்கு பொருந்தும் என்பதால் அது கீழே

அந்திசாயும் நேரம், அழகான மாலை வேளை
பகல் இறந்து இரவு உயிர்க்கும்போது,
வாழ்வின் மாலையில் மதி மயங்கி,
எண்ணச் சிறகுகள் என்னுள்ளே படபடக்க
எண்ணிப் பார்க்கிறேன், இதுகால் இருந்த இருப்பை.

       அன்றொரு நாள் எந்தையும் தாயும் மகிழ்ந்து குலவ,
        விபத்தின் விளைவாய், எங்கிருந்தோ என்னைக்
        கேளாது இங்கெவனோ தூக்கி எறிந்திட்டான்,
        இன்னும் எங்கோ எனைக் கேளாது எறியப்படுவேனோ

கண்மூடி உறக்கம் விழித்தெழுந்தால்
நாளை என்பது நிஜமாகும்.
கடந்த காலம் ,வாழ்ந்த வாழ்க்கை
கடந்ததுதானே; மாற்றல் இயலுமோ.

        அந்த நாள் அக்குயவன் கை
          ஆட்டத்தால் நேர்ந்த பிழைக்கு(பிழையா.?)
          இந்த நாளில் ஏழையெனை
          ஏனோ குறைகள் கூறுவரே.
          நெஞ்சே, நீயும் எத்தனை நாள்
          நெருப்பில் மூழ்கி நின்றிடுவாய்.
          வஞ்ச உலகில் எல்லாம் ஒழித்திட்டு,
          மறந்து நீக்கிச் சென்றிடவே
          சித்தத்தில் நீயும் தயாரா, எண்ணுவாய் நீயே.

எண்ணி எண்ணி உன் குறைகள் மட்டும் ஏனோ
உன்னுகின்றாய். மண்ணில் நீயோர் ஒளிவட்டம்
மற்றவ் வட்டம் காண்போர் விழியின் வளைவே
வளைவெல்லாம் .என்றறிந்தவன் தானே நீ.?

        வாழ்வின் விடியல்,பகல்,மாலை வரை வந்து
        விட்டாய்,வென்றுவிட்டாய். வாழ்க்கை நிறைவேயன்றோ
        நீ சென்ற பின்னே பழிக்கும்படியா இருப்பாய்

உன் உயிர்ப் பறவை இன்னும் இருக்கிறது
அறம் ,பொருள் ,இன்பம் கழித்தாயிற்று;
வீடு நோக்கிப் பறப்பதே மீதி.

    என்னுயிர்ப் பறவையே,
          நான் கண்களை மூடிக் கொள்கிறேன்
          நீ உன் சிறகசைப்பை துவக்கலாம்.
          என் நெஞ்சுக்கூட்டை விட்டு
          அழகாக வெளியேறிவிடு, யாரும் அறியாமல்.
         மூ டிய கண்கள் விழித்து விட்டால்
          இன்னும் இன்னும் எண்ணச் சிறகடிப்பாயே

(குயவன் = படைத்தவன் என்று பொருள் கொள்க

வீடு= தெரியாத போகுமிடம் என்று புரிந்து கொள்க)

கேள்வி கேட்டவருக்கே தெரியும்  எந்த பதிலும் ஹேஷ்யமாகத்தான் இருக்கும் என்று. அதுதான் உண்மை. தெரியாத ஒன்று பற்றி எண்ணி அசைபோடுவதில் தவறு இல்லையேநான் எது பற்றியும் சிந்திப்பது இல்லை என்று கூறிவிடலாம் ஆனால் அது உண்மையாக இருக்காதே பார்க்க என் தளத்தின் முகப்பில் எழுதி இருக்கும் வரிகளை

(உரத்த சிந்தனைப் பதிவுகள் முற்றும் )