பதிவுலக வாசகர்களே என்ன நினைக்கிறீர்கள்

                              பதிவுலக வாசகர்களே என்ன நினைக்கிறீர்கள்
                              ------------------------------------------------------------------------

ஒரு சிறுகதை எழுதத் துவங்கினேன் வழக்கம் போல் கற்பனை மக்கர் செய்தது அப்போது உதித்த ஐடியாதான் இது. கதையின்  போக்கை கொண்டு இப்படித்தான்  முடிவு இருக்கும் என்று நினைப்பவர்கள் முயற்சி செய்யலாமே நானே ஒரு முடிவை யோசித்து வைத்திருக்கிறேன் எழுத சோம்பல் முடிவு பற்றியும்  சங்கேதமாகக் குறிப்பிட்டு இருக்கிறேன்  வாசகர்கள் முடிக்கலாமே ஒரு கதை பல வடிவில் கிடைக்குமே நன்றி

 காலையில் எழுந்ததிலிருந்து வேலை வேலை  அலுப்பு தீர சிறிது நேரம் ஓய்வெடுக்க உடலைக் கிடத்தினாள் மாலதி  எப்படித்தான் இவர்களுக்கு மூக்கில் வேர்க்கிறதோ  தெரியலை  வாசல் கதவு தட தடவென்று  தட்டப்படும்  சப்தம்  அலுத்துக் கொண்டே எழுந்து வந்து கதவைத் திறந்தாள் மாலதி ,

தூங்கிக் கொண்டிருந்தீர்களா ? டிஸ்டர்ப் செய்து விட்டேனா “(டிஸ்டர்ப் செய்தாயிற்று .பின்  ஏன்  இந்தக்கேள்வி ) இருந்தாலும்  வலிய ஒருபுன்னகையைவரவழைத்துக் கொண்டு

 “ சேச்சே அதெல்லாம்  பரவாயில்லை “ என்றாள்

” உங்களிடம் மனம்  விட்டு பேச வேண்டும் இதைவிட நல்லநேரம்  எனக்குக் கிடைக்காது  மாலையில் என் மகனும்  வந்து விடுவான் உங்கள் கணவரும்  வந்துவிடுவார் மனம்விட்டுப் பேச முடியாது” பெரிய பீடிகையுடந்துவங்கினாள் கல்யாணி

என்ன சொல்லப் போகிறாரோ என்று கொஞ்சம் பயத்துடனும்    கொஞ்சம் ஆர்வத்துடனும் காது கொடுத்தாள் மாலதி

கல்யாணியின்  மகன் மாலதியின்  கணவரது அலுவலகத்தில்தான்  வேலை செய்கிறார் சொல்லப் போனால் அவர் மாலதியின்  கணவரின்  கீழ் வேலை பார்க்கிறார்

 “ நீ என் தங்கை மாதிரி. எனக்கு என் மன பாரத்தை யாரிடமாவது சொல்லணும்போல் இருக்கிறதுஇந்தக் காலத்துப் பெண்களுக்கு மாமியார் என்னும் மரியாதையே தெரிவதில்லை இத்தனை நால் பொத்திப் பொத்தி  வளர்த்த மகனை தாயிடமிருந்து பிரிப்பதில்தான்  குறி. மரியாதை மட்டு என்பதெல்லாம்கொஞ்சம் கூட இல்லை”

“பொதுவாகவே மாமியார்கள் சொல்லும் குறைதானே இது.விவரமாகச் சொன்னால்தானே புரியும்” என்றாள் மாலதி.

“அப்படி என்னதான் குசுகுசுவென்று பேசுவார்களோ தெரியவில்லை.  வீட்டுக்குப் பெரியவரகள் இருக்கும் போதே இப்படி தலையணை மந்திரமா. என்னவோ போம்மா எனக்கு ஒன்னுமே புரியலை

(உங்களுக்குப் புரிகிறதோ இல்லையோ சத்தியமா எனக்கு ஒன்னுமே புரியலெ என்று நினைத்துக் கொண்டாள் மாலதி)

‘கார்த்தால எழுந்ததும்  குளிச்சுப்பூஜை செய்து மடியாய் இருக்க வேண்டாமா. விடிந்ததும் விடியாததும் தொடங்கிவிடும் கொஞ்சலும் குலாவலும்  நாம எல்லாம் இப்படியா இருந்தோம்” ( சந்தடி சாக்கில் கல்யாணி மாலதியையும் தன்னோடு இணைத்துக் கொண்டாள்) 

நான் என்ன செய்ய வேண்டும் மாமி சொல்லுங்கோ “

(இந்த மாமி சொல்ல வேண்டியதை சீக்கிரம் சொல்லி விட்டுப்போனால் கொஞ்சமாவதுஅசரலாம் என்னும் நினைப்பும்மாலதிக்கு வந்தது)

இதப்பாரும்மா மாலதி என் தங்கை மாதிரி உன்னை நினைத்துக் கொண்டு என்  ஆற்றாமையை எல்லாம் உன்னிடம் கொட்டுகிறேன் நேரம்  வரும்போது அவளுக்கு நீ எடுத்துச்சொல்லு “ என்று கூறிக்கொண்டே எழுந்தாள்மாலதி இந்தமாமிக்கு நான் ஒரு வெயிலிங் வால் ( wailing wall) மாதிரி போல் இருக்கிறதுஎன்று நினைத்துக் கொண்டே “ அவ்வப்போது வந்து போய்க் கொண்டுஇருங்கள் மாமி

 என்று வலிய வரவழைத்த புன்னகையோடு விடை கொடுத்தாள் மாலதி

இந்த கல்யாணி மாமிக்கு ஒரு மகன் கர்நாடகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் ஊர் ஏதோ காவேரிப்பட்டினம் என்றுசொன்னதாக மாலதிக்கு  நினைவு

மாமியும் மருமகளும் சரியான பொருத்தம்  மாமி வந்து போனது தெரிந்தால் மருமகள் வந்து விடுவாள்  அவள் பங்குக்கு ஒரு பாட்டம் கம்ப்ளெயிண்ட் செய்வாள் கணவனிடம்  வேலைசெய்பவரின் சொந்தங்கள்  கேட்காமல் இருக்கமுடியவில்லை

எல்லா மாமியார்களும் இப்படியா அவர்களும்  மருமகளாய் இருந்தவர்கள் தானே ஒருவருக்குஒருவர் அன்பு செலுத்தி அரவணைப்போடுஇருக்கக் கூடாதா

(உனக்கு என்ன தெரியும்  மாமியாருடனிருந்திருக்கிறாயா இல்லை மருமகள்களுடன்  இருந்திருக்கிறாயா/ எல்லாம் அனுபவிப்பவர்கள் பேச்சைக்கேட்டுத்தெரிந்து கொள்) மாலதிக்கு தனக்குத்தானே பேசிக் கொள்ளும் வழக்கம் உண்டு

கணவன் வரும்  நேரத்துக்கு முன் கல்யாணியின் மருமகள் வந்து விட்டாள்

வரும்போதே

 ”என் மாமியார் இன்றைக்கு என்னைப் பற்றிஎன்ன சொன்னார்கள்” என்று கேட்டும்வைத்தாள் ”

”இதப்பாரும்மா பெரியவர்களோடு சற்று  அனுசரித்துப் போகக் கூடாதா. இத்தனை வருஷம் வளர்த்து ஆளாக்கியவர் அல்லவா அவரை ஒதுக்க முடியுமா?”

”அக்கா உங்களுக்குத் தெரியாததா ( இவர்கள் பேசும்போது நம்மையும் அவர்கள் கட்சியில் சேர்க்கிறார்களே?)எப்போது பார்த்தாலும் ஏதாவது குற்றமும் குறையும்  சொல்லிக் கொண்டே இருப்பார்கள் உங்களுக்குத் தெரியுமா .நான் என்வீட்டுக்காரரிடம் மனம் விட்டுப் பேசக்கூட முடிவதில்லை பாவம் அவருக்கும் யார் பக்கமும் பேச முடியாத நிலை .” சொல்லிக் கொண்டே வந்தவள் கண்களைக் கசக்கத் துவங்கி விட்டாள் மாலதிக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லைதான்  ஒரு குறை கேட்கும் ஜடமாகி விட்டோமோ என்றே தோன்றியது நல்ல வேளை அவளது கண்வன் வந்து விட்டான் உடனே கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டு”நல்லா இருக்கீங்களா அண்ணா என்று சொல்லிக் கொண்டே கல்யாணியின் மருமகள் சென்று விட்டாள்

‘என்ன இன்றைக்கும்  கோர்ட்டா  வழக்கா  என்ன தீர்ப்பு சொன்னாய் “ மாலதியின் கணவன்  வம்புக்கு இழுத்தான்

“உங்களுக்கென்ன  நானல்லவா மத்தளம் மாதிரி இரு புறமும்  அடி வாங்குகிறேன் சின்னஞ் சிரிசுகள்  சிரித்துப்பேசினால்  இந்த மாமியார்களுக்கு ஆவதில்லை ஆனால் இதை கல்யாணி அம்மாவிடம்  சொல்ல முடிவதில்லை”

அடுத்த நாள் மருமகள் முன்னால் வந்து விட்டாள் வரும்போதே சொரியும் கண்களும் சிந்திய மூக்கும் விஷயம் ஏதோ பெரிசாகிவிட்டது போல் இருந்தது

 “அக்கா நான் என்புருஷனுடன் பேசுவதே இரவில் மட்டும்தான் ஆனால் இந்த மாமியார்க்காரி அதையும்தடுக்கிறாள் என்ன ராத்திரி நேரத்தில் குசுகுசு என்று  என்று அதட்டுகிறாள் கனவனுடன் சேரவே விட மாட்டேன் என்கிறாள் எதற்கு உயிரோடுஇருக்க  வேண்டும் போல் இருக்கிறது அக்கா”
 வாசகர்கள் கதையைத் தொடரலாமே