கடவுளி டம் ஒரு வரம்

                                              கடவுளிடம் ஒரு வரம்
                                              -----------------------------------

ஒரு பதிவில் பொழுது புலர்ந்தது  மெல்லென எழுவீர் என்று  துவங்கி இருந்தேன் 

ஆனல் இந்த அனுபவம் சற்றே  வித்தியாசபட்டது

 கடவுளுடன்  ஒரு உரையாடல் என்று ஒரு பதிவு எழுதி  இருந்தேன்  கடவுளை ஒரு ஓசை வடிவில்தான்  சந்தித்த நினைவு  ஆனால் இம்முறை க்டவுளை நேரில் கண்டேன்

 என்னது கடவுளை  நேரில் சந்தித்தாயா  எப்படி இருந்தார் என்றெல்லாம்   கேட்காதீர்கள் எங்கும் நிறைந்தவன்   ஒரு உருவமில்லாதவன் அவனை ச்ந்திப்பது எளிதா என்ன சிறுவயதிலிருந்தே  கடவுளுக்கு ஒரு உருவம் கற்பித்து அதையே  கடவுளாக பாவிப்பது என்பது நம் ரத்தத்தில் ஊறிய  ஒன்று 

முதலில் வாழ்க்கையை ஆராய்ச்சி செய்வதை நிறுத்து.
 வாழ்க்கையை வாழ். அதை ஆராய்ச்சிசெய்வதே அதை
 சிக்கலாக்கும்.என்று  அப்போது கடவுள் சொல்லி இருந்தார்

இருந்தாலும் ஆராய்ச்சி செய்வதே பழகி விட்டது அதனால் எந்தபாதகமும்  இதுவரை இல்லை ஒருவரை எப்படி நினைத்துப் பார்ப்பது  இருக்கும் போது இருக்கும் அடையாளங்கள்  இறந்தபின்  என்னவாகும்

 சரி ஐ ஆம்  டைக்ரெஸ்ஸுங் .

கடவுளைக்  கண்டேன் என்று எழுதி இருந்தேன்    எப்படி இருந்தார்  என்னும் கேள்வியும் கூடவே வருமே அதைத்தான் சிறுவயதிலிருந்தே இண்டாக்ட்ரினேட்  செய்யப்பட்ட உருவங்களிருக்கின்றனவே

 அங்க அடையாளங்கள் மனிதர்களுக்கு மட்டுமல்ல கடவுளர்களுக்கும் உண்டு. குழல் வைத்துக் கொண்டிருப்பவன் கண்ணன், முருகனுக்கு வேல், லக்ஷ்மிக்கு தாமரை, சரஸ்வதிக்கு வீணை, பெருவிழிகளுடன் நாக்கைத் துருத்திக் கொண்டிருந்தால் காளி சிவனுக்கு பாம்பு சூலம், கொண்டையில் அரை நிலா இப்படி சொல்லிக் கொண்டே போகலாம் படுத்துக் கொண்டிருந்தால் அரங்கன் , நின்று கொண்டிருந்தால் பெருமாள், தவழ்ந்து கொண்டிருந்தால் கண்ணன், கோவணத்துடன் இருந்தால் குமரன். நமக்கு இருக்கும் அங்க லட்சணங்களை கடவுளுக்கும் வைத்து நம்மைப் போல் அவருக்கும் உருவம் கொடுத்து நம்மில் அவரைக் காணும்( அல்லது அவரில் நம்மைக் காணும்) பாங்கு வியக்க வைக்கிறது. உருவமே இல்லாதவன் என்று சொல்லும்போதும் படைப்பின் உருவகமாக லிங்கம் ஆவுடையார் என்று உருவகப் படுத்தி இருப்பார்களோ என்னும் ஐயம் எழுவதுண்டு. இப்படி நினைப்பதே தவறு என்று கூறி அடிக்க வந்தாலும் வருவர். 

 ஆனால் என் முன்  வந்தது நானே  என்னது நீயா  ஆம்  சிறுவயதில் நாராயண குருவின்  புத்தகம் வாசித்திருக்கிறேன் அதில் அவர்

 Every idol in fact is meant to represent  oneself  and in offering a flower fruit or any form of sacrifice, the symbolism is meant to reveal the fact that the subject and the object are one and the same in the act of worship The idol in reality is to be looked upon as a subtle form of  mental equation between the self within and self without.If this worship is understood to be an equation between the two aspects of the self , the seeker and the sought , the subjective and the objective,  one can sit in front of the mirror and say ,"thou art that" and ones own image on the mirror can well serve  as the necessary idol

அப்படி நோக்கும்போது என்னுள் இருக்கும் இறைவனும்  நானே பல உருவங்களில்  வணங்கப்படுபவனும்    நானே என்று என்  இருக்கக்கூடாது கனவில் அப்படித்தான் கடவுளைக்கண்டேன்

வழக்கப்படி அவரும்  “பக்தா உன்பக்திக்கு நான் மெச்சினேன்  என்ன வரம்வேண்டும் கேள் என்றார்

எனக்குத் தோன்றியதெல்லாம் நானே கடவுள் ஆனதால்  எனக்கிருக்கும்  உபாதையைப் போக்க வேண்டும் என்பதே  என்னால் நார்மலாக நடக்க முடியாமல் இருப்பதே குறை அதை நீக்க வேண்டி வரம் கேட்டேன்   கிடைக்குமா தெரியவில்லை  எல்லாம் நம்பிக்கைதானே