ஒரு உரத்த சிந்தனை-- சில தேடல்கள்
------------------------------------------------------------
நான் இரண்டு மூன்று நாட்களாக மும்முரமாய் இருந்ததில் இதை எழுதத் தாமதயிற்று. பொருத்தருள வேண்டுகிறேன்
சாதாரணமாக வயதானவர்கள் எல்லோரும் ' நான் போய்ச்சேர காத்திருக்கிறேன் ' என்று கூறுகிறார்கள் .what do you know about that
..place/living..?Do you expect to meet/see those who predeceased you..what else
do you know about post-mortam status...As you are a man of deep thoughts , i am sure what you share on this subject will make for
interesting read..
மேலே குறிப்பிட்டிருப்பது என் பதிவு ஒன்றுக்கு வந்த
பின்னூட்டம் எனக்கு என்ன தோன்றுகிறதென்றால்
பொதுவாக “நான் போய்ச் சேரக் காத்திருக்கிறேன் “ என்று சொல்வதெல்லாம்
வெறும் உதட்டளவில்தான் என்றானாலும் ஒரு
நாள் பிறந்தவர் இறக்க வேண்டும் என்பது அனைவருக்கும் தெரிந்திருந்தாலும் இறப்பை யாரும் விரும்பி வரவேற்பதில்லை. கைகால்
விளங்காமல் ஏதும் செய்ய இயலாதவர் கூட இன்னும் வாழத்தான் விரும்புகிறார்கள்
அடிப்படையில் இறப்பைப் பற்றிய பயமே இதன் காரணம் என்று தோன்றுகிறது
ஏன் நான் கூட என் பதிவு வீழ்வேனென்று
நினைதாயோவில் மயங்கி விழுந்து எழுந்ததும் இறப்பையே வெற்றி கொண்டேன் என்று
நினைத்துவிட்டேன் போலும் அதனால்தான் எழுந்தவுடன் I JUST KICKED HIM என்று கூறினேனோ அதே பதிவில் /
நம்மால் வீழாமல் இருக்க முடியுமா.?அவனே வீழ்ந்தவன் தானே.காலனை காலால் என்றும் எப்போதும் உதைக்க முடியுமா? (இப்போது நான் உதைத்து விட்டாலும் )தவிர்க்கப்பட முடியாதது
தானே மரணம்.?அனுபவிக்கப்பட வேண்டியதுதானே என்று
கூறும்போது அனுபவம் பகிர்ந்து கொள்ள்க் கூடியதா?வீழ்ந்தவன்
நான எழாமல் போயிருந்தால் நான் பட்ட அனுபவத்தைப் பகிர்ந்து
கொண்டிருக்க முடியாதே. இந்த அனுபவம் ஒன்று தெரிவிக்கிறது.
மரணம் நிகழ்வது நொடி நேரத்துக்குள். வலி என்று ஏதும் கிடை
யாது.அப்படி இருந்தாலும் யாரிடமும் தெரிவிக்க இயலாது.
நினைத்து ஏற்படும் பீதியும் பயமும்தான் அதிகம்.
மரணிப்பவனால் அவனுக்கு எந்த பாதகமும் இல்லை.
கூறும்போது அனுபவம் பகிர்ந்து கொள்ள்க் கூடியதா?வீழ்ந்தவன்
நான எழாமல் போயிருந்தால் நான் பட்ட அனுபவத்தைப் பகிர்ந்து
கொண்டிருக்க முடியாதே. இந்த அனுபவம் ஒன்று தெரிவிக்கிறது.
மரணம் நிகழ்வது நொடி நேரத்துக்குள். வலி என்று ஏதும் கிடை
யாது.அப்படி இருந்தாலும் யாரிடமும் தெரிவிக்க இயலாது.
நினைத்து ஏற்படும் பீதியும் பயமும்தான் அதிகம்.
மரணிப்பவனால் அவனுக்கு எந்த பாதகமும் இல்லை.
நோய் நொடியால் கஷ்டப்படுபவர்கள் அந்த வேதனை தாங்காமல் இறப்பது
மேல் என்று நினைக்கலாம் ஒரு சொல்வழக்கு நினைவுக்கு வருகிறது மனோதிடம் உள்ள
தைரியசாலி ஒரு முறைதான் இறக்கிறான் ஆனால் கோழையோஇறந்து இறந்து வாழ்கிறான்
வயதாகும் போது மரணம் பற்றிய சிந்தனைகள் அதிகம் வரலாம் அந்த
பயத்திலிருந்து எழ கடவுள் என்றும்
நம்பிக்கை என்றும் ஏதோ ஒன்றில் மனதை லயிக்க விடலாம் நம் கலாச்சாரத்தில்தான் இந்த
மாதிரி நம்பிக்கைகளுக்குக் குறைவில்லையே சொர்க்கம்
என்றும் நரகமென்றும் ஜீவாத்மா
பரமாத்மா என்று என்னவெல்லாமோ கூறிக்
குழப்பி வைத்திருக்கிறார்களே. ஒரு வகையில் இந்த பயமே நாம் கெடுதல் நினைக்காமலும்செய்யாமலும் இருக்கவும் உதவுகிறதோ என்னவோ வாழ்க்கையில்
வால்யூஸ் என்று நினைப்பவர்கள் பொய் சொல்லக் கூடாது திருடக் கூடாது போன்ற வற்றைக்
கடை பிடிக்க இந்த நம்பிக்கையும் பயமும் தேவை என்று நினைக்கிறார்கள் ஆனால் நான்
நல்ல ஒழுக்கங்களை பேணி வளர்க்க இவையெல்லாம் தேவை என்று நினைக்க வில்லை. நல்ல
ஒழுக்கங்கள் நம்மைச் செம்மைப் படுத்தும் சீராக சிந்திக்க வைக்கும் அதுவே மனோதிடமும் தைரியமும் கொடுக்கும் இறப்பு பற்றிய எண்ணத்தையும் ஒதுக்கிவிடும்
என்று நினைக்கிறேன்
எனக்கு மட்டும் இறப்பு பற்றிய எண்ணங்கள் தோன்றுவதில்லையா
என்ன.? ஆனால் அது குறித்து நிறையவே சிந்திக்கிறேன் அதுவே என்னை
இந்த ஜீவாத்மா பரமாத்மா பற்றி வித்தியாசமாக நினைக்க வைத்தது
ஒவ்வொரு மூச்சுக்கும் நடுவே ஒரு இறப்பு இருக்கிறதுஅந்த
இடைப்பட்ட நேரம்போதும் கனவு காண அதில் என்னவெல்லாமோ நினைக்க முடியும்
கனவுக்கு நேரக் கணக்கு ஏதும்
கிடையாது .அதிகாலையில் எழுந்திருக்கிறேன்.
என்ன ஆச்சரியம் .! நான் கட்டிலில் உறங்கிக்
கொண்டிருக்கிறேன். என்னால் என்னையும் என் அருகில் படுத்திருந்த மனைவியையும்
நன்றாகப் பார்க்க முடிந்தது. உருவமில்லாமல் நான் உயரே சஞ்சரிக்கிறேன். என்னை ஒரு
குரல் கூப்பிடுகிறது. எனக்கு ஒரு முறை கனவில் கடவுளிடம் உரையாடிய அனுபவம்
இருந்தது.
“ யார் என்னைக் கூப்பிடுவது.?கடவுளாயிருந்தால் முன்பு
வந்தது போலென் முன்னே வா “ என்றேன்.
“ எங்கும் வியாபித்திருக்கும் நான் உன் முன்னே வந்தேனா.?
என்ன உளறுகிறாய்.? ஏதாவது கனவு கண்டிருப்பாய். “
“ அதுபோல் இது கனவில்லையா.? குரல் மட்டும் கேட்கிறதே.”
“ குரல் என்பது உனது பிரமை. உண்மையை உணர்ந்து கொள்ளாமல்
நீயே என்னவோ நினைத்துக் கொள்கிறாய். உருவமே இல்லாத எனக்கு ஆயிரம் உருவங்களும்
பெயர்களும் கொடுத்து உண்மை என்று நம்பும் கற்பனைத் திறன்தான் உங்களுக்கெல்லாம்
இருக்கிறதே. “
“ சரி. உண்மைதான் என்ன.? “
“ உன் ஆழ்மனதில் , ஜீவாத்மா பரமாத்மாவிடம் ஐக்கியமாகத்
துடிக்கிறது.உண்மை நிலையைப் புரிந்து கொள்ள மனம் விழைகிறது.”
ஜீவாத்மா பரமாத்மா என்று ஏதோ புரியாமல் சொன்னால் எப்படி.? ”
“ பரமாத்மா என்பது எங்கும் வியாபித்திருக்கும் பிராண
வாயு.ஜீவாத்மா என்பது ஒருவனை இயக்கும் பிராணவாயு..அது அவனை விட்டு வந்தால்
பரமாத்மாவுடன் ஐக்கியமாகி விடும்.”
“ அனாதி காலம் முதல் தேடிவரும் கேள்விக்கு மிக எளிதாகப்
பதிலாக ஏதோ கூறுகிறாயே.”
“ மக்கள் மத்தியில் ஒரு கதை உலாவுவது தெரியுமா.? ‘ அமாவாசை
இரவில் ,விளக்கில்லா அறையில், கருப்புப் பூனையைத் தேடும் குருடன் போல ‘என்று.
அதுபோல்தான் அவரவர் கற்பனைக்கு ஏற்றபடி கதைகள் புனைகிறார்கள். “
“ கொஞ்சம் விளக்கமாகத் தெரியப் படுத்தலாமே.”
“ ஒருவன் உயிரோடு இருக்கிறான் என்று எப்போது கூறுகிறாய்.? “
“ அவன் மூச்சு விட்டுக் கொண்டிருக்கும்போது.”
“ அவன் மூச்சுவிட மறந்தால்.... தவறினால்... ?”
“ இறந்தவனாகக் கருதப் படுவான்.”
“ மூச்சு என்பது என்ன.?
“ சுவாசம். ஒருவன் காற்றை உள்ளிழுத்து வெளிவிடுவது சுவாசம்.
“
“ எந்தக் காற்றையும் உள்ளிழுத்து வெளி விட்டால் சுவாசிப்பதாகுமா.?”
“ இல்லை. ஆகாது. காற்றில் இருக்கும் பிராணவாயுவைத்தான்
சுவாசிக்கிறான். அது இல்லாத நச்சுக் காற்றை சுவாசித்து ஆயிரக் கணக்கானவர்கள்
போபாலில் இறந்திருக்கிறார்களே.”
“ ஆக இந்தப்
பிராணவாயுதான் உடலின் எல்லா பாகங்களையும் இயங்கச் செய்கிறது. உடலின் இரத்தத்தை
சுத்திகரிக்கிறது. அது உடலின் எல்லா பகுதிகளுக்கும் பாய்ந்து இயக்குகிறது. உடலில்
ஏதாவது பாகம் ரத்தம் இல்லாமலிருக்கிறதா. ? இருப்பது
நகமோ முடியோ ஆக இருக்கலாம். சுத்திகரிக்கப் பட்ட ரத்தம்
மூளைக்குச் சேரவில்லையானால் அவனை இறந்தவன் என்றே கூறுகிறார்கள். மூளைக்குச்
செல்லும் ரத்தத்தில் பிராணவாயு இருக்கிறது.”
“ ஜீவாத்மா பரமாத்மா பற்றி விளக்கம் கேட்டால் உடற்கூறு
பற்றி விளக்கம் தேவையா.? “ அடிப்படை அறிவை கோட்டை விடுவதால் நேராக மூக்கை
பிடிக்காமல் தலையைச் சுற்றி அதை அணுகுகிறீர்கள் என்றுகூற வந்தேன்.”
” பிராண
வாயு இல்லாமல் இயக்கம் இல்லை என்பது நிச்சயமா.?”
“ சந்தேகமில்லாமல். வேற்று கிரகங்களில் உயிரினங்கள் இல்லை
என்றால் அதற்குக் காரணம் அங்கு பிராணவாயு இல்லை என்பதால்தான். சந்திரனில் நீர்
இருக்கிறதா, செவ்வாயில் நீர் இருக்கிறதா என்ற ஆராய்ச்சிகள் அதைத்தானே கூறு கின்றன.
“
“ உலகில் உயிரினங்களை இயக்க பிராணவாயு இருப்பதுபோல வேற்று
கிரகங்களை இயக்குவது எது..?
“ வேற்று கிரகங்கள் எங்கே இயங்குகிறது.? அவை இருக்கின்றன
அவ்வளவுதான்.”
இந்த பேரண்டத்தையே இயக்குபவன் கடவுள் என்கிறார்களே.
அதெல்லாம் பொய்யா.?”
“ தெரியாதவற்றைப் பொய் என்று கூறமுடியாது. அனுமானங்கள்
என்று வேண்டுமானால் கூறலாம். “
“ குழந்தை பிறக்கும் போதே சுவாசித்துக் கொண்டே பிறக்கிறதே .
அது எப்படி.? “
“ உயிருடன் இருக்கும்
ஆணின் விந்து உயிருள்ளது. பெண்ணின் கரு முட்டை உயிருள்ளது ( மூன்றோ நான்கோ நாட்கள்
)இரண்டும் இணையும்போது உயிர்
இருக்கிறது . பின் வளரும்போது தாயின் உடலுடன் தொப்புள் கொடி
பிணைப்பால் உயிருடன் இருக்கிறது. வெளிவரும்போது ஒரு ஜீவாத்மாவாகிறது. இறக்கும்போது
பரமாத்மாவுடன் இணைகிறது.”
“ நான் இப்போது ஜீவாத்மாவாகவும் அல்லாமல் பரமாத்மாவுடன்
இணையாமல் அனாந்திரத்தில் இருக்கிறேனே . இதை என்ன சொல்ல. ? “
” ஒவ்வொரு முறையும் சுவாசிக்கும்போது மனிதன் ஒரு மாத்திரையோ,
குருவோ (உபயம் சுந்தர்ஜி ) இறக்கிறான். பின் உயிர்க்கிறான்.இந்த மாத்திரையோ குருவோ
போதும், கனவு காண. நேரம் கணக்கு எல்லாம் கடந்து நிற்கும். உன் ஜீவாத்மா
அனாந்திரத்தில் நிற்காமல் உன் கூட்டுக்குள் செல்லட்டும்.. சிறிது தாமதித்தாலும்
உன்னைத் தூக்கிக் கொண்டு போய்விடுவார்கள். பரமாத்மாவுடன் இணையாமல்
அனாந்திரத்திலேயே இருக்க வேண்டியதுதான் “
திடுக்கிட்டு விழித்தேன். வியர்த்துக் கொட்டியது. நான்
இன்னும் இறக்கவில்லை. பரமாத்மாவுடன் இணையவில்லை இதுவும் கனவா.? கனவில் கற்ற
பாடமா.?
( சொல்ல வந்தது சொல்லி முடியவில்லை ஆகவே இது தொடரும் )
”
.
“
