ஓ..அந்தக் காலம்......!

                       ஓ...அந்தக் காலம் ........!
                       ----------------------------------

அது 1959-ம் வருடம். அம்பர்நாத்தில் இரண்டாண்டு பயிற்சி முடிந்து HAL ஏரோஎஞ்சின் டிவிஷனில் பணிக்கு அனுப்பப் பட்டோம் ஏரோ எஞ்சின் டிவிஷன்  புதிதாக ஆரம்பிக்கப்பட்டது. நாங்கள்தான் ப்ய்னீர் எனலாம். போர் விமானத்துக்கு எஞ்சின் தயார் செய்ய BRISTOL SYDLEY என்னும் ஆங்கில கம்பனியுடன் ஒப்பந்தம் ஆகியிருந்தது.அவர்களது ORPHEUS  எஞ்சினை இங்கேயே தயார் செய்ய ஒப்பந்தம் நாங்கள் போய்ச் சேர்ந்தபோது உற்பத்தி செய்ய எந்த தளவாடங்களும் நிறுவப்பட்டிருக்கவில்லை. அதுவே எங்கள் முதல் பணியாகி இருந்ததுஅந்தக் காலத்தில் அந்தப் பகுதி ஒரு காடு போல் இருந்தது. அதை செப்பனிட்டு தொழிற்சாலை கட்டி இருந்தார்கள். நிறைய ஆங்கிலேயர்கள் ஒப்பந்தத்தை நிறைவேற்ற வந்திருந்தனர் பயிற்சி முடித்து வந்திருந்த எங்களுக்கு முதல் பணியே மெஷின்களை நிறுவுவதுதான் எந்த மெஷின் எங்கிருக்க வேண்டும் என்ற லே அவுட் முதல் அவற்றை அந்தந்த இடத்தில் எரெக்ட்செய்து ஓட்டிப்பார்க்கும்வரை மெயிண்டினன்ஸ் துறையுடன் கை கோர்த்துப் பணியாற்றும் வேலை என்ன வேலை செய்தோம் என்பது பற்றி அல்ல இந்தப் பதிவு.

ஏரோ எஞ்சின் தொழிற்சாலை புதியதாக ஆரம்பிக்கப்பட்டிருந்தாலும் HAL மெயின் தொழிற்சாலை பேரும் புகழோடு இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஆயுத பூஜை விமரிசையாகக் கொண்டாடப் படும் தொழிற்சாலையிலிருந்தே கணிசமான நிதி ஒதுக்கி விடுவார்கள் அந்த ஒரு நாளில் தொழிலாளி தன் திறமையைக் காட்டும் விதத்தில் சில பொருட்களை  உற்பத்தி செய்வான் . இன்றும் என் கண் முன் வருவது லேத் எனப்படும் மெஷினில்( பொதுவாக உருளைகள் செய்ய உபயொகமாகும் மெஷின்) க்யூபுக்குள் க்யூப் செய்து தங்கள் திறனைக் காட்டி இருந்ததுதான் மிகவும் கோலாகலமாக ஆயுத பூஜை கொண்டாடப்படும் அந்த் 1959-ம் ஆண்டு எஞ்சின் டிவிஷனில் முதல் ஆயுத பூஜை. தொழிலாளிகளின் திறமையைக் காட்டும் வாய்ப்பே இல்லாதிருந்தது. அதற்காக ஆயுத பூஜை கொண்டாடாமல் இருக்க முடியுமா.? ஒரு கமிட்டி நிறுவப் பட்டு என்னிடம் பொறுப்புகள் ஒப்படைக்கப் பட்டது. பொறுப்புகள் ஒப்படைக்கப் பட்டாலும் மேலதிகாரிகளே இன்னின்ன மாதிரி செய்ய வேண்டும் என்று கூறி இருந்தனர். அதன் படி ஒரு மேடை அமைக்கப் பட்டு சுவாமி படங்களுடன் தொழிற்கருவிகளுக்கும் பூஜை போடப்படும் என்று பொதுவாக ஒப்புக்கொள்ளப் பட்டது

திட்டமிட்டபடிஅலங்காரங்களுடன்  மேடை வேலைகள் நடந்து கொண்டிருந்தன. திடீரென்று மேலாளர் எத்தனை மாலைகளுக்கு ஆர்டர் செய்திருக்கிறேன் என்று கேட்டார். இரண்டு மூன்று பெரிய படங்களுக்கு மாலை போடத் தேவைக்கேற்ப ஆர்டர் செய்துள்ளதைக் கூறினேன் அவர் இன்னும் நான்கு பெரிய மாலைகள் தேவை என்றார். எதற்கு என்று கேட்டேன் அங்கிருந்த ஆங்கில அதிகாரிகளுக்கு மாலை அணிவித்து மரியாதை செய்ய வேண்டும் என்றார். எனக்கு அது உடன் பாடாக வில்லை. நண்பர்களுடன் கமிட்டியில் விவாதித்தேன் ஆயுத பூஜை கடவுளுக்கு நன்றி சொல்லும் வழிபாடு ஆசாமிகளுக்கெல்லாம் மாலை போட்டு மரியாதை தேவை இல்லை என்னும் கருத்து உருவாகிற்று. இதை எங்கள் மேலாளரிடம் சொன்னபோது அவர் முகம் சிவந்து விட்டது. ஒப்புக்குத்தான் கமிட்டி எல்லாம் என்றும் அவர் சொன்னதைச் செய்வதுதான் எங்கள் பணி என்றும் கூறினார் அப்படியானால் கமிட்டியைக் கலைத்து விடுமாறும் நாங்கள் எதிலும் பங்கேற்கப் போவதில்லை என்றும் கூறினேன்.

அந்த முதல் ஆயுத பூஜை ஏரோ எஞ்சின் டிவிஷனில் நாங்கள் யாரும் பங்கேற்காத கோலாகல பூஜையாக வெள்ளை அதிகாரிகளுக்கு மாலை மரியாதை எல்லாம் செய்யப்பட்டு நடந்தேறியது. பிரசாதம் வாங்கவும் நாங்கள் போகவில்லை.

அப்போது நடந்த நிகழ்ச்சிகளில் நான் கவனித்த ஒன்று. அதிகாரிகள் தமிழில் பேசும்போது பேச்சிலும் வார்த்தையிலும் மரியாதை இருந்தது/ அதே அதிகாரிகள் ஆங்கிலத்தில் பேசும் போது வார்த்தைகள் தடித்தும் அகங்காரம் ஆணவம் உடையதாகவும் இருந்தது காரணத்தை ஆராயும் போது வீட்டுச் சூழலில் தமிழில் பேசும்போது மரியாதை கற்றுக் கொடுக்கப்பட்டு இருந்திருக்கிறது.
ஆங்கிலத்தில் பேசும்போது I KNOW, YOU DON”T KNOW என்னும் பாவம் வந்து விடுகிறது
(அந்தக் கால நினைவுகள் தொடரும்)