புத்தாண்டே வாவா
-------------------------------
அப்பாடா ஒரு வழியாய் 2018
முடிந்து விட்டது ஒரு புத்தாண்டு மலர்கிறது
என்னைப் பொறுத்தவரை புத்தாண்டு பிறக்கும் போது
ஒரு ஸ்டாக் டேகிங் செய்வது
வழக்கம்
இந்த முறை நினைக்கும்
பொது எல்லா ஆண்டும்போல இதுவும்
இருக்கும் என்று நினைக்க முடியவில்லை
என்னவெல்லாமோ
சிந்தனைகள் எழுகிறது எல்லாவற்றையும் எழுத்தில் வடிக்க முடியவில்லை ஒவ்வொரு
நாளும் விழித்து எழும்போது இன்றும் ஒரு நாள்
ஆயுள் நீட்டிக்கப்பட்டதுபோல் தான் உணர்கிறேன்
நண்பர் ஸ்ரீராம் ஒரு
முறை எழுதி இருந்தார் கடந்த ஆண்டின் நிகழ்வுகளைச் சிந்தித்துப் பார்ப்பது நல்லதுதான். சந்தோஷ நினைவுகளை நினைவில் நிறுத்தி, அல்லவைகளை அகற்றி நேற்று என்பது உடைந்த பானை, நாளை என்பது மதில் மேல் பூனை, இன்று என்பதே கையில் உள்ள வீணை என்று இன்றைய தினத்தில் வாழ்பவன் நான்!
கேட்க படிக்க நன்றாக இருக்கிறது சாத்தியமா என்பதே கேள்விக்குறி நடந்தவைகளை
மறந்து இன்றைய சிந்தனையில் மட்டுமிருப்பது
முடியாது என்றே தோன்றுகிறது அதுவும் என் போன்றோருக்கு நேற்றைய நிகழ்வுகள் நன்றுபோல்
தோன்றும் நாளை என்பது ஒரு வித அச்சத்தை தருவதாகும் அச்சம் என்றால் பலரும் நினைப்பது போன்ற அச்சமல்ல
எனக்கு வாழ்வில் செய்து முடிக்க வேண்டிய கடமைகள்
செய்து முடிக்கப்பட்டு விட்டன இனி நான் இருந்தாலும்
இல்லாது போனாலும் ஒன்றுதான்
ஒரு முறை
என் வீட்டில் பூத்த பூ பற்றி எழுதி இருந்தேன்
சுவரேறிப் படர்ந்து பூத்துக்
குலுங்கின
வெள்ளை ரோஜாவும் மல்லியும் முல்லையும்
பல்வேறு நிறங்களில் கண் சிமிட்டும்
செம்பருத்தி;காணக் கண் கோடி வேண்டும்.
ஆண்டுகள் பலவாகிப் போக மராமத்து
வேலைக்காக செடிகளையும் கொடிகளையும்
அகற்றச் சொன்னார் மேஸ்திரி.
மீண்டும் நடும் செடிகளும் புதுப் பொலிவுடன்
பூக்கத்தானே போகிறது எனும் நம்பிக்கையில்
பழைய செடிகள் வெட்டிக் களையப் பட்டன
யார் கண் பட்டதோ, ஆண்டிரண்டாகியும் செடியும்
கொடியும் வளர்ந்தும் பூ மட்டும் பூக்கவில்லை.
பூச்செடிகளிலும்
மலடு
என்றுண்டோ.?
தளராது நீர் ஊற்றி,நாளும் காத்திருந்து காத்திருந்து
ரோஜாச் செடியொன்றில் செந்நிறத்தில் மொட்டவிழ்ந்து
பூ ஒன்று பூக்கக் கண்டதும் ஆஹா..கொள்ளை அழகு.
ஜென்ம சாபல்யம் அடைந்திருக்கும் பூச்செடியும்.
பொதுவாக இது ஒரு மகிழ்வான
நிகழ்வு என்றே நினைத்தேன்
ஆனால் அதற்கு ஒரு
பின்னூட்டம் இப்படி இருந்தது!
பூத்தால் எனக்கென்ன
பூக்காவிட்டால்தான் என்ன
மனிடர் நினைப்பை எல்லாம்
என்மேல் ஏற்றி
சொல்லல் எதில் சேர்த்தி
பூக்காமல் இருந்தாலே நிம்மதி
கொய்ய வருபவனைப் பார்த்து
குலை
நடுங்காமலாவது இருக்கலாம்
என் எழுத்துகளை என்
எண்ணங்களுக்கு ஒரு வடிகால் என்று நினைப்பவன் நான்
எழுதுவதில் ஒரு உண்மைத்தனமிருக்க வேண்டுமென்று
நினைப்பவன் நான் அதனாலேயே என்சிறு கதைகள் பலவும் எல்லோராலும்
ரசிக்கப்படுவதில்லை அதுகுறித்து நான் கவலைப்பட்டதுமில்லை என் எழுத்துகளுக்கு சாயம்
எறியப்பட்டதுண்டு கவனிக்கவும் சாயம்பூசப்பட்டது என்று சொல்லவில்லை சில நேரங்களில் சாயமெறியப்படும்போது மனம்
வருந்தியதூண்டு நான் எழுதுகிறேன்
எழுதுவேன் நிச்சயமவை என்
எண்ணங்களின் வெளிப்பாடுதான் அவற்றில் நான் சமரசம் செய்து கொள்வது இல்லை
பலரும் நோ என்று நினைத்து ஆம் என்று
சொன்னதுமுண்டு இருபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்கும் மேல் தரக் கட்டுப்பாட்டு
துறையில் இருந்ததால் என்னால் அப்படி
இருக்க முடியவில்லை போலும் என் எழுத்துகள்
என்கருத்துகள் அவற்றைப் பொது வெளியில் வைக்கிறேன்
உடன்படாதார் பலரும் இருக்கலாம்
ஆனால் எனக்கென்னவோ நிச்சயம்படித்தவர்கள் நெஞ்சில் ஒரு சலனமிருக்கும் அதையே அவர்கள் இன்னும்சற்று கூர்ந்து கவனித்தால் என் தரப்பு நியாயம் தெரிய
வரலாம்
ஒரு பதிவர் குறிப்பிட்டிருந்தார் பின்னூட்டம்மூலம் அவர்களை வெளிப்படுத்திக்
கொள்வார் என்று நினைப்பதுதவறு என்று
அதுவும்சரிதான் என்றே எண்ணுகிறேன் பொழுது போக எழுதுபவர்கள்பலரும் இருக்கலாம்ஒருவர்
அவர் கருத்துகளுக்கு நம்மை திருப்பி விடப்பார்ப்பார் தவறில்லை
ஆனால் அதை அவராகஎழுதிக்காட்டலாமே ஒவ்வொரு வருக்கும் ஓரோர் பாணி
நகைச்சுவை என்பது ஒரு வரம் ஆனால் எல்லா வற்றையும் நகைச்
சுவையாக்குதல் சரி அல்ல என்றே நினைக்கிறென்
என்
குறைகளும் நானறிவேன்அதையே ஒரு பதிவுமாக்கி இருக்கிறேன்
ஆண்டொன்று கூட அகவை ஒன்று கூடுகிறது.
அதோடு சில வேண்டாத குணங்களும் கூடுகிறது..
, நான்வேண்டுவதெல்லாம்-என் பேச்சைஅடக்கவும்
எங்கும் எதிலும் என்னை வெளிப்படுத்தவும்
விரும்பும்
என் எண்ணங்களுக்குக் கடிவாளம் இடவும்தான்
நான் என்னிடம் விரும்புவது.
மற்றோரின் குறைகளுக்கு தீர்வு கண்டு அதை
நீக்க முயலும் என் முனைப்புகளை உடை.
எல்லாவற்றையும் அடிமுதல் நுனி வரை ஆராய
நினைக்கும் என் மேதாவித்தனத்தை மாற்றிவிடு.
வட்டமாய் சிறகடித்து மேலிருந்து கீழே நேராய்
இரையை நாடும் பறவையைப் போல் சொல்ல
நினைக்கும் புள்ளியை நானடையக் கற்றுக்கொடு.
நான் படும் வேதனைகளை, வலிகளை
அடுத்தவன் முன் கொட்டித் தீர்க்க நான் வாய்
திறந்தால் அதனை அக்கணமே மூடிவிடு.
அடுத்தவனுக்கு உதவிட என்றும் நினைக்க வை கூடவே
நானும் தவறிழைக்கலாம் என என்னையும் எண்ண வை.
நான் பட்ட அனுபவங்கள் ஏராளம் இருக்கலாம்.
படிப்பினைகள் ஆங்காங்கே கிடைத்தாலும் கிடைக்கலாம்.
அவரவர் வாழ்க்கை அவரவரே வாழ வேண்டும்.
இவ்வையகம் விட்டு நான் அகலும்போது என்னை நாலுபேர் நல்ல விதமாக எண்ணவேண்டாமா
பலரும் பாரதியைப் பற்றி எழுதும்போது இக்கவிதையை மேற்கோள் காட்டுகிறர்கள் ஏன் என்று புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை
தேடிச்சோறு நிதந் தின்று - பல
சின்னஞ் சிறு கதைகள் பேசி - மனம்
வாடித் துன்பமிக வுழன்று - பிறர்
வாடப் பலசெயல்கள் செய்து - நரை
கூடி கிழப்பருவமெய்தி - கொடும்
கூற்றுக் கிரையென பின்மாயும் - பல
வேடிக்கை மனிதரை போலே - நான்
வீழ்வே னென்று நினைத் தாயோ?
பாரதியே வேடிக்கை மனிதன் போல் வீழ்ந்தவன் தானே அப்படியெல்லாம் இல்லாதவன் என்று குறிப்பிடலாம் பாரடியைதுணைக்கழைப்பவர் அவன்போல் இருக்க நினைக்கிறார்களா பலரும் சின்னஞ்சிறு கதை பேசி மனம்வடித்துன்பம் மிக உழன்று பிறர் வாடப் பல கதைகள் பேசித்தானே கழிக்கிறார்கள் ப்லரும் நரை கூடிக் கிழப்பருவம் எய்துவதில்லை எல்லோரும் கூற்றுக்கு இரையாகிறார்கள்தான் பாரதியை மேற்கோள் காடி என்னதான் சொல்ல வருகிறார்கள் புரியவில்லை நானும் ஒரு முறை குப்புற் வீழ்ந்து எழுந்தபின் வீழ்வேனென்று
நினைத்தாயோ என்று எழுதி இருந்தேன்
பின்னர் தோன்றியது இப்படியுமெழுதி சமாளித்தேன்
நரை
கூடிக் கிழப் பருவமெய்தி வேடிக்கை மனிதர் போல் வீழ்வே
னென்றுநினைத் தாயோஎ ன்று கேள்வி கேட்பது அபத்தம் போல் தோன்றுகிறது.
நம்மால் வீழாமல் இருக்க முடியுமா.?அவனே வீழ்ந்தவன் தானே.
காலனை காலால் என்றும் எப்போதும் உதைக்க முடியுமா? (இப்
போது நான் உதைத்து விட்டாலும் )தவிர்க்கப்பட முடியாதது
தானே மரணம்.?அனுபவிக்கப்பட வேண்டியதுதானே என்று
கூறும்போது அனுபவம் பகிர்ந்து கொள்ள்க் கூடியதா?வீழ்ந்தவன்நான எழாமல் போயிருந்தால் நான் பட்ட அனுபவத்தைப் பகிர்ந்து கொண்டிருக்க முடியுமா
எதற்கு இந்த சிந்தனைகள் அதுவும் புத்தாண்டு துவக்கத்தில் பகிரப்பட வேண்டுமென்று தோன்றியது எழுதிவிட்டேன்
எல்லோருக்கும் புத்தாண்டு தின நல்வாழ்த்துகள்
